аканто́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аканто́вачны |
аканто́вачная |
аканто́вачнае |
аканто́вачныя |
Р. |
аканто́вачнага |
аканто́вачнай аканто́вачнае |
аканто́вачнага |
аканто́вачных |
Д. |
аканто́вачнаму |
аканто́вачнай |
аканто́вачнаму |
аканто́вачным |
В. |
аканто́вачны (неадуш.) аканто́вачнага (адуш.) |
аканто́вачную |
аканто́вачнае |
аканто́вачныя (неадуш.) аканто́вачных (адуш.) |
Т. |
аканто́вачным |
аканто́вачнай аканто́вачнаю |
аканто́вачным |
аканто́вачнымі |
М. |
аканто́вачным |
аканто́вачнай |
аканто́вачным |
аканто́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аканто́да
‘вымерлая рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аканто́да |
аканто́ды |
Р. |
аканто́ды |
аканто́д |
Д. |
аканто́дзе |
аканто́дам |
В. |
аканто́ду |
аканто́д |
Т. |
аканто́дай аканто́даю |
аканто́дамі |
М. |
аканто́дзе |
аканто́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аканто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аканто́ўванне |
Р. |
аканто́ўвання |
Д. |
аканто́ўванню |
В. |
аканто́ўванне |
Т. |
аканто́ўваннем |
М. |
аканто́ўванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аканто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
аканто́ўваецца |
аканто́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
аканто́ўваўся |
аканто́ўваліся |
ж. |
аканто́ўвалася |
н. |
аканто́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аканто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аканто́ўваю |
аканто́ўваем |
2-я ас. |
аканто́ўваеш |
аканто́ўваеце |
3-я ас. |
аканто́ўвае |
аканто́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
аканто́ўваў |
аканто́ўвалі |
ж. |
аканто́ўвала |
н. |
аканто́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
аканто́ўвай |
аканто́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аканто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аканто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аканто́ўка |
аканто́ўкі |
Р. |
аканто́ўкі |
аканто́вак |
Д. |
аканто́ўцы |
аканто́ўкам |
В. |
аканто́ўку |
аканто́ўкі |
Т. |
аканто́ўкай аканто́ўкаю |
аканто́ўкамі |
М. |
аканто́ўцы |
аканто́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аканфу́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аканфу́жаны |
аканфу́жаная |
аканфу́жанае |
аканфу́жаныя |
Р. |
аканфу́жанага |
аканфу́жанай аканфу́жанае |
аканфу́жанага |
аканфу́жаных |
Д. |
аканфу́жанаму |
аканфу́жанай |
аканфу́жанаму |
аканфу́жаным |
В. |
аканфу́жаны (неадуш.) аканфу́жанага (адуш.) |
аканфу́жаную |
аканфу́жанае |
аканфу́жаныя (неадуш.) аканфу́жаных (адуш.) |
Т. |
аканфу́жаным |
аканфу́жанай аканфу́жанаю |
аканфу́жаным |
аканфу́жанымі |
М. |
аканфу́жаным |
аканфу́жанай |
аканфу́жаным |
аканфу́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
аканфу́зіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аканфу́жуся |
аканфу́зімся |
2-я ас. |
аканфу́зішся |
аканфу́зіцеся |
3-я ас. |
аканфу́зіцца |
аканфу́зяцца |
Прошлы час |
м. |
аканфу́зіўся |
аканфу́зіліся |
ж. |
аканфу́зілася |
н. |
аканфу́зілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
аканфу́зься |
аканфу́зьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аканфу́зіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.