пару́хацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пару́хаюся |
пару́хаемся |
2-я ас. |
пару́хаешся |
пару́хаецеся |
3-я ас. |
пару́хаецца |
пару́хаюцца |
Прошлы час |
м. |
пару́хаўся |
пару́халіся |
ж. |
пару́халася |
н. |
пару́халася |
Загадны лад |
2-я ас. |
пару́хайся |
пару́хайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пару́хаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пару́хаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пару́хаю |
пару́хаем |
2-я ас. |
пару́хаеш |
пару́хаеце |
3-я ас. |
пару́хае |
пару́хаюць |
Прошлы час |
м. |
пару́хаў |
пару́халі |
ж. |
пару́хала |
н. |
пару́хала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пару́хай |
пару́хайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пару́хаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пару́хлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
пару́хлівасць |
Р. |
пару́хлівасці |
Д. |
пару́хлівасці |
В. |
пару́хлівасць |
Т. |
пару́хлівасцю |
М. |
пару́хлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
паруча́йнік
‘птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паруча́йнік |
паруча́йнікі |
Р. |
паруча́йніка |
паруча́йнікаў |
Д. |
паруча́йніку |
паруча́йнікам |
В. |
паруча́йніка |
паруча́йнікаў |
Т. |
паруча́йнікам |
паруча́йнікамі |
М. |
паруча́йніку |
паруча́йніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
паруча́йнік
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
паруча́йнік |
Р. |
паруча́йніку |
Д. |
паруча́йніку |
В. |
паруча́йнік |
Т. |
паруча́йнікам |
М. |
паруча́йніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
паруча́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паруча́льнік |
паруча́льнікі |
Р. |
паруча́льніка |
паруча́льнікаў |
Д. |
паруча́льніку |
паруча́льнікам |
В. |
паруча́льніка |
паруча́льнікаў |
Т. |
паруча́льнікам |
паруча́льнікамі |
М. |
паруча́льніку |
паруча́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012.
паруча́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паруча́льніцтва |
паруча́льніцтвы |
Р. |
паруча́льніцтва |
паруча́льніцтваў |
Д. |
паруча́льніцтву |
паруча́льніцтвам |
В. |
паруча́льніцтва |
паруча́льніцтвы |
Т. |
паруча́льніцтвам |
паруча́льніцтвамі |
М. |
паруча́льніцтве |
паруча́льніцтвах |
Крыніцы:
piskunou2012.
паруча́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паруча́льны |
паруча́льная |
паруча́льнае |
паруча́льныя |
Р. |
паруча́льнага |
паруча́льнай паруча́льнае |
паруча́льнага |
паруча́льных |
Д. |
паруча́льнаму |
паруча́льнай |
паруча́льнаму |
паруча́льным |
В. |
паруча́льны (неадуш.) паруча́льнага (адуш.) |
паруча́льную |
паруча́льнае |
паруча́льныя (неадуш.) паруча́льных (адуш.) |
Т. |
паруча́льным |
паруча́льнай паруча́льнаю |
паруча́льным |
паруча́льнымі |
М. |
паруча́льным |
паруча́льнай |
паруча́льным |
паруча́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.