Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пару́хацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пару́хаюся пару́хаемся
2-я ас. пару́хаешся пару́хаецеся
3-я ас. пару́хаецца пару́хаюцца
Прошлы час
м. пару́хаўся пару́халіся
ж. пару́халася
н. пару́халася
Загадны лад
2-я ас. пару́хайся пару́хайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пару́хаўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пару́хаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пару́хаю пару́хаем
2-я ас. пару́хаеш пару́хаеце
3-я ас. пару́хае пару́хаюць
Прошлы час
м. пару́хаў пару́халі
ж. пару́хала
н. пару́хала
Загадны лад
2-я ас. пару́хай пару́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пару́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пару́хліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пару́хліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

пару́хлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пару́хлівасць
Р. пару́хлівасці
Д. пару́хлівасці
В. пару́хлівасць
Т. пару́хлівасцю
М. пару́хлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

пару́хлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пару́хлівы пару́хлівая пару́хлівае пару́хлівыя
Р. пару́хлівага пару́хлівай
пару́хлівае
пару́хлівага пару́хлівых
Д. пару́хліваму пару́хлівай пару́хліваму пару́хлівым
В. пару́хлівы (неадуш.)
пару́хлівага (адуш.)
пару́хлівую пару́хлівае пару́хлівыя (неадуш.)
пару́хлівых (адуш.)
Т. пару́хлівым пару́хлівай
пару́хліваю
пару́хлівым пару́хлівымі
М. пару́хлівым пару́хлівай пару́хлівым пару́хлівых

Крыніцы: piskunou2012.

паруча́йнік

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паруча́йнік паруча́йнікі
Р. паруча́йніка паруча́йнікаў
Д. паруча́йніку паруча́йнікам
В. паруча́йніка паруча́йнікаў
Т. паруча́йнікам паруча́йнікамі
М. паруча́йніку паруча́йніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

паруча́йнік

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. паруча́йнік
Р. паруча́йніку
Д. паруча́йніку
В. паруча́йнік
Т. паруча́йнікам
М. паруча́йніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

паруча́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паруча́льнік паруча́льнікі
Р. паруча́льніка паруча́льнікаў
Д. паруча́льніку паруча́льнікам
В. паруча́льніка паруча́льнікаў
Т. паруча́льнікам паруча́льнікамі
М. паруча́льніку паруча́льніках

Крыніцы: krapivabr2012.

паруча́льніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паруча́льніцтва паруча́льніцтвы
Р. паруча́льніцтва паруча́льніцтваў
Д. паруча́льніцтву паруча́льніцтвам
В. паруча́льніцтва паруча́льніцтвы
Т. паруча́льніцтвам паруча́льніцтвамі
М. паруча́льніцтве паруча́льніцтвах

Крыніцы: piskunou2012.

паруча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паруча́льны паруча́льная паруча́льнае паруча́льныя
Р. паруча́льнага паруча́льнай
паруча́льнае
паруча́льнага паруча́льных
Д. паруча́льнаму паруча́льнай паруча́льнаму паруча́льным
В. паруча́льны (неадуш.)
паруча́льнага (адуш.)
паруча́льную паруча́льнае паруча́льныя (неадуш.)
паруча́льных (адуш.)
Т. паруча́льным паруча́льнай
паруча́льнаю
паруча́льным паруча́льнымі
М. паруча́льным паруча́льнай паруча́льным паруча́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.