паветраразмеркава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паветраразмеркава́льны |
паветраразмеркава́льная |
паветраразмеркава́льнае |
паветраразмеркава́льныя |
| Р. |
паветраразмеркава́льнага |
паветраразмеркава́льнай
паветраразмеркава́льнае |
паветраразмеркава́льнага |
паветраразмеркава́льных |
| Д. |
паветраразмеркава́льнаму |
паветраразмеркава́льнай |
паветраразмеркава́льнаму |
паветраразмеркава́льным |
| В. |
паветраразмеркава́льны (неадуш.)
паветраразмеркава́льнага (адуш.) |
паветраразмеркава́льную |
паветраразмеркава́льнае |
паветраразмеркава́льныя (неадуш.)
паветраразмеркава́льных (адуш.) |
| Т. |
паветраразмеркава́льным |
паветраразмеркава́льнай
паветраразмеркава́льнаю |
паветраразмеркава́льным |
паветраразмеркава́льнымі |
| М. |
паветраразмеркава́льным |
паветраразмеркава́льнай |
паветраразмеркава́льным |
паветраразмеркава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
паветраразмеркава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паветраразмеркава́нне |
| Р. |
паветраразмеркава́ння |
| Д. |
паветраразмеркава́нню |
| В. |
паветраразмеркава́нне |
| Т. |
паветраразмеркава́ннем |
| М. |
паветраразмеркава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
паветраўло́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паветраўло́ўнік |
паветраўло́ўнікі |
| Р. |
паветраўло́ўніка |
паветраўло́ўнікаў |
| Д. |
паветраўло́ўніку |
паветраўло́ўнікам |
| В. |
паветраўло́ўнік |
паветраўло́ўнікі |
| Т. |
паветраўло́ўнікам |
паветраўло́ўнікамі |
| М. |
паветраўло́ўніку |
паветраўло́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
паветраўсмо́ктвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паветраўсмо́ктвальнік |
паветраўсмо́ктвальнікі |
| Р. |
паветраўсмо́ктвальніка |
паветраўсмо́ктвальнікаў |
| Д. |
паветраўсмо́ктвальніку |
паветраўсмо́ктвальнікам |
| В. |
паветраўсмо́ктвальнік |
паветраўсмо́ктвальнікі |
| Т. |
паветраўсмо́ктвальнікам |
паветраўсмо́ктвальнікамі |
| М. |
паветраўсмо́ктвальніку |
паветраўсмо́ктвальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
паве́трык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паве́трык |
паве́трыкі |
| Р. |
паве́трыка |
паве́трыкаў |
| Д. |
паве́трыку |
паве́трыкам |
| В. |
паве́трыка |
паве́трыкаў |
| Т. |
паве́трыкам |
паве́трыкамі |
| М. |
паве́трыку |
паве́трыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
паве́трыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паве́труся |
паве́трымся |
| 2-я ас. |
паве́трышся |
паве́трыцеся |
| 3-я ас. |
паве́трыцца |
паве́трацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паве́трыўся |
паве́трыліся |
| ж. |
паве́трылася |
| н. |
паве́трылася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паве́трыся |
паве́трыцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
паве́трачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
паве́трыць
‘пасушыць што-небудзь на ветры, праветрыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паве́тру |
паве́трым |
| 2-я ас. |
паве́трыш |
паве́трыце |
| 3-я ас. |
паве́трыць |
паве́траць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паве́трыў |
паве́трылі |
| ж. |
паве́трыла |
| н. |
паве́трыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паве́тры |
паве́трыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паве́трыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
паве́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паве́ў |
паве́вы |
| Р. |
паве́ву |
паве́ваў |
| Д. |
паве́ву |
паве́вам |
| В. |
паве́ў |
паве́вы |
| Т. |
паве́вам |
паве́вамі |
| М. |
паве́ве |
паве́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.