Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

няўмо́ўчна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўмо́ўчна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўмо́ўчны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўмо́ўчны	няўмо́ўчная	няўмо́ўчнае	няўмо́ўчныя
Р.	няўмо́ўчнага	няўмо́ўчнай няўмо́ўчнае	няўмо́ўчнага	няўмо́ўчных
Д.	няўмо́ўчнаму	няўмо́ўчнай	няўмо́ўчнаму	няўмо́ўчным
В.	няўмо́ўчны (неадуш.) няўмо́ўчнага (адуш.)	няўмо́ўчную	няўмо́ўчнае	няўмо́ўчныя (неадуш.) няўмо́ўчных (адуш.)
Т.	няўмо́ўчным	няўмо́ўчнай няўмо́ўчнаю	няўмо́ўчным	няўмо́ўчнымі
М.	няўмо́ўчным	няўмо́ўчнай	няўмо́ўчным	няўмо́ўчных

Крыніцы: piskunou2012.

няўмы́сля

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўмы́сля	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўмы́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

няўмы́сне

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўмы́сне	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўмы́сны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўмы́сны	няўмы́сная	няўмы́снае	няўмы́сныя
Р.	няўмы́снага	няўмы́снай няўмы́снае	няўмы́снага	няўмы́сных
Д.	няўмы́снаму	няўмы́снай	няўмы́снаму	няўмы́сным
В.	няўмы́сны (неадуш.) няўмы́снага (адуш.)	няўмы́сную	няўмы́снае	няўмы́сныя (неадуш.) няўмы́сных (адуш.)
Т.	няўмы́сным	няўмы́снай няўмы́снаю	няўмы́сным	няўмы́снымі
М.	няўмы́сным	няўмы́снай	няўмы́сным	няўмы́сных

Крыніцы: piskunou2012.

няўмы́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўмы́ты	няўмы́тая	няўмы́тае	няўмы́тыя
Р.	няўмы́тага	няўмы́тай няўмы́тае	няўмы́тага	няўмы́тых
Д.	няўмы́таму	няўмы́тай	няўмы́таму	няўмы́тым
В.	няўмы́ты (неадуш.) няўмы́тага (адуш.)	няўмы́тую	няўмы́тае	няўмы́тыя (неадуш.) няўмы́тых (адуш.)
Т.	няўмы́тым	няўмы́тай няўмы́таю	няўмы́тым	няўмы́тымі
М.	няўмы́тым	няўмы́тай	няўмы́тым	няўмы́тых

Крыніцы: piskunou2012.

няўмы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўмы́ты	няўмы́тая	няўмы́тае	няўмы́тыя
Р.	няўмы́тага	няўмы́тай няўмы́тае	няўмы́тага	няўмы́тых
Д.	няўмы́таму	няўмы́тай	няўмы́таму	няўмы́тым
В.	няўмы́ты (неадуш.) няўмы́тага (адуш.)	няўмы́тую	няўмы́тае	няўмы́тыя (неадуш.) няўмы́тых (адуш.)
Т.	няўмы́тым	няўмы́тай няўмы́таю	няўмы́тым	няўмы́тымі
М.	няўмы́тым	няўмы́тай	няўмы́тым	няўмы́тых

Крыніцы: piskunou2012.

няўні́мны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўні́мны	няўні́мная	няўні́мнае	няўні́мныя
Р.	няўні́мнага	няўні́мнай няўні́мнае	няўні́мнага	няўні́мных
Д.	няўні́мнаму	няўні́мнай	няўні́мнаму	няўні́мным
В.	няўні́мны (неадуш.) няўні́мнага (адуш.)	няўні́мную	няўні́мнае	няўні́мныя (неадуш.) няўні́мных (адуш.)
Т.	няўні́мным	няўні́мнай няўні́мнаю	няўні́мным	няўні́мнымі
М.	няўні́мным	няўні́мнай	няўні́мным	няўні́мных

Крыніцы: piskunou2012.

няўпа́мятны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўпа́мятны	няўпа́мятная	няўпа́мятнае	няўпа́мятныя
Р.	няўпа́мятнага	няўпа́мятнай няўпа́мятнае	няўпа́мятнага	няўпа́мятных
Д.	няўпа́мятнаму	няўпа́мятнай	няўпа́мятнаму	няўпа́мятным
В.	няўпа́мятны (неадуш.) няўпа́мятнага (адуш.)	няўпа́мятную	няўпа́мятнае	няўпа́мятныя (неадуш.) няўпа́мятных (адуш.)
Т.	няўпа́мятным	няўпа́мятнай няўпа́мятнаю	няўпа́мятным	няўпа́мятнымі
М.	няўпа́мятным	няўпа́мятнай	няўпа́мятным	няўпа́мятных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum