няўмы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўмы́ты няўмы́тая няўмы́тае няўмы́тыя
Р. няўмы́тага няўмы́тай
няўмы́тае		 няўмы́тага няўмы́тых
Д. няўмы́таму няўмы́тай няўмы́таму няўмы́тым
В. няўмы́ты (неадуш.)
няўмы́тага (адуш.)		 няўмы́тую няўмы́тае няўмы́тыя (неадуш.)
няўмы́тых (адуш.)
Т. няўмы́тым няўмы́тай
няўмы́таю		 няўмы́тым няўмы́тымі
М. няўмы́тым няўмы́тай няўмы́тым няўмы́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)