парумя́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
парумя́нюся |
парумя́німся |
2-я ас. |
парумя́нішся |
парумя́ніцеся |
3-я ас. |
парумя́ніцца |
парумя́няцца |
Прошлы час |
м. |
парумя́ніўся |
парумя́ніліся |
ж. |
парумя́нілася |
н. |
парумя́нілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
парумя́нься |
парумя́ньцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
парумя́ніўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
парумя́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
парумя́ню |
парумя́нім |
2-я ас. |
парумя́ніш |
парумя́ніце |
3-я ас. |
парумя́ніць |
парумя́няць |
Прошлы час |
м. |
парумя́ніў |
парумя́нілі |
ж. |
парумя́ніла |
н. |
парумя́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
парумя́нь |
парумя́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
парумя́ніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пару́піцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пару́плюся |
пару́пімся |
2-я ас. |
пару́пішся |
пару́піцеся |
3-я ас. |
пару́піцца |
пару́пяцца |
Прошлы час |
м. |
пару́піўся |
пару́піліся |
ж. |
пару́пілася |
н. |
пару́пілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пару́піўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пару́піць
‘вы´клікаць неспакой, хваляванне, пэўнае жаданне (яму парупіла прыйсці)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
пару́піць |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
пару́піла |
Крыніцы:
piskunou2012.
па́рус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
па́рус |
парусы́ па́русы |
Р. |
па́руса |
парусо́ў |
Д. |
па́русу |
паруса́м |
В. |
па́рус |
парусы́ па́русы |
Т. |
па́русам |
паруса́мі |
М. |
па́русе |
паруса́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парусі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
парусі́на |
Р. |
парусі́ны |
Д. |
парусі́не |
В. |
парусі́ну |
Т. |
парусі́най парусі́наю |
М. |
парусі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парусі́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
парусі́навы |
парусі́навая |
парусі́навае |
парусі́навыя |
Р. |
парусі́навага |
парусі́навай парусі́навае |
парусі́навага |
парусі́навых |
Д. |
парусі́наваму |
парусі́навай |
парусі́наваму |
парусі́навым |
В. |
парусі́навы (неадуш.) парусі́навага (адуш.) |
парусі́навую |
парусі́навае |
парусі́навыя (неадуш.) парусі́навых (адуш.) |
Т. |
парусі́навым |
парусі́навай парусі́наваю |
парусі́навым |
парусі́навымі |
М. |
парусі́навым |
парусі́навай |
парусі́навым |
парусі́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
па́руснасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
па́руснасць |
Р. |
па́руснасці |
Д. |
па́руснасці |
В. |
па́руснасць |
Т. |
па́руснасцю |
М. |
па́руснасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.