узбе́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узбе́к |
узбе́кі |
| Р. |
узбе́ка |
узбе́каў |
| Д. |
узбе́ку |
узбе́кам |
| В. |
узбе́ка |
узбе́каў |
| Т. |
узбе́кам |
узбе́камі |
| М. |
узбе́ку |
узбе́ках |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Узбекіста́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Узбекіста́н |
| Р. |
Узбекіста́на |
| Д. |
Узбекіста́ну |
| В. |
Узбекіста́н |
| Т. |
Узбекіста́нам |
| М. |
Узбекіста́не |
узбе́кскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узбе́кскі |
узбе́кская |
узбе́кскае |
узбе́кскія |
| Р. |
узбе́кскага |
узбе́кскай узбе́кскае |
узбе́кскага |
узбе́кскіх |
| Д. |
узбе́кскаму |
узбе́кскай |
узбе́кскаму |
узбе́кскім |
| В. |
узбе́кскі (неадуш.) узбе́кскага (адуш.) |
узбе́кскую |
узбе́кскае |
узбе́кскія (неадуш.) узбе́кскіх (адуш.) |
| Т. |
узбе́кскім |
узбе́кскай узбе́кскаю |
узбе́кскім |
узбе́кскімі |
| М. |
узбе́кскім |
узбе́кскай |
узбе́кскім |
узбе́кскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
У́збераж
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
У́збераж |
| Р. |
У́зберажы |
| Д. |
У́зберажы |
| В. |
У́збераж |
| Т. |
У́зберажжу |
| М. |
У́зберажы |
узбе́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узбе́чка |
узбе́чкі |
| Р. |
узбе́чкі |
узбе́чак |
| Д. |
узбе́чцы |
узбе́чкам |
| В. |
узбе́чку |
узбе́чак |
| Т. |
узбе́чкай узбе́чкаю |
узбе́чкамі |
| М. |
узбе́чцы |
узбе́чках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узбіва́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узбіва́льнік |
узбіва́льнікі |
| Р. |
узбіва́льніка |
узбіва́льнікаў |
| Д. |
узбіва́льніку |
узбіва́льнікам |
| В. |
узбіва́льнік |
узбіва́льнікі |
| Т. |
узбіва́льнікам |
узбіва́льнікамі |
| М. |
узбіва́льніку |
узбіва́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбіва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узбіва́нне |
| Р. |
узбіва́ння |
| Д. |
узбіва́нню |
| В. |
узбіва́нне |
| Т. |
узбіва́ннем |
| М. |
узбіва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узбіва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узбіва́юся |
узбіва́емся |
| 2-я ас. |
узбіва́ешся |
узбіва́ецеся |
| 3-я ас. |
узбіва́ецца |
узбіва́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
узбіва́ўся |
узбіва́ліся |
| ж. |
узбіва́лася |
| н. |
узбіва́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узбіва́йся |
узбіва́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узбіва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.