няўло́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| няўло́ўна |
няўло́ўней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
няўло́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няўло́ўнасць |
| Р. |
няўло́ўнасці |
| Д. |
няўло́ўнасці |
| В. |
няўло́ўнасць |
| Т. |
няўло́ўнасцю |
| М. |
няўло́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няўло́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няўло́ўны |
няўло́ўная |
няўло́ўнае |
няўло́ўныя |
| Р. |
няўло́ўнага |
няўло́ўнай няўло́ўнае |
няўло́ўнага |
няўло́ўных |
| Д. |
няўло́ўнаму |
няўло́ўнай |
няўло́ўнаму |
няўло́ўным |
| В. |
няўло́ўны (неадуш.) няўло́ўнага (адуш.) |
няўло́ўную |
няўло́ўнае |
няўло́ўныя (неадуш.) няўло́ўных (адуш.) |
| Т. |
няўло́ўным |
няўло́ўнай няўло́ўнаю |
няўло́ўным |
няўло́ўнымі |
| М. |
няўло́ўным |
няўло́ўнай |
няўло́ўным |
няўло́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няўло́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няўло́ўны |
няўло́ўная |
няўло́ўнае |
няўло́ўныя |
| Р. |
няўло́ўнага |
няўло́ўнай няўло́ўнае |
няўло́ўнага |
няўло́ўных |
| Д. |
няўло́ўнаму |
няўло́ўнай |
няўло́ўнаму |
няўло́ўным |
| В. |
няўло́ўны (неадуш.) няўло́ўнага (адуш.) |
няўло́ўную |
няўло́ўнае |
няўло́ўныя (неадуш.) няўло́ўных (адуш.) |
| Т. |
няўло́ўным |
няўло́ўнай няўло́ўнаю |
няўло́ўным |
няўло́ўнымі |
| М. |
няўло́ўным |
няўло́ўнай |
няўло́ўным |
няўло́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няўлю́ддзе
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няўлю́ддзе |
| Р. |
няўлю́ддзя |
| Д. |
няўлю́ддзю |
| В. |
няўлю́ддзе |
| Т. |
няўлю́ддзем |
| М. |
няўлю́ддзі |
Крыніцы:
piskunou2012.
няўме́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
няўме́ка |
няўме́кі |
| Р. |
няўме́кі |
няўме́к |
| Д. |
няўме́цы |
няўме́кам |
| В. |
няўме́ку |
няўме́к |
| Т. |
няўме́кай няўме́каю |
няўме́камі |
| М. |
няўме́цы |
няўме́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няўме́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
няўме́ка |
няўме́кі |
| Р. |
няўме́кі |
няўме́к |
| Д. |
няўме́ку |
няўме́кам |
| В. |
няўме́ку |
няўме́к |
| Т. |
няўме́кам |
няўме́камі |
| М. |
няўме́ку |
няўме́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.