няўме́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няўме́ка няўме́кі
Р. няўме́кі няўме́к
Д. няўме́цы няўме́кам
В. няўме́ку няўме́к
Т. няўме́кай
няўме́каю		 няўме́камі
М. няўме́цы няўме́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)