разжа́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разжа́блены |
разжа́бленая |
разжа́бленае |
разжа́бленыя |
| Р. |
разжа́бленага |
разжа́бленай разжа́бленае |
разжа́бленага |
разжа́бленых |
| Д. |
разжа́бленаму |
разжа́бленай |
разжа́бленаму |
разжа́бленым |
| В. |
разжа́блены (неадуш.) разжа́бленага (адуш.) |
разжа́бленую |
разжа́бленае |
разжа́бленыя (неадуш.) разжа́бленых (адуш.) |
| Т. |
разжа́бленым |
разжа́бленай разжа́бленаю |
разжа́бленым |
разжа́бленымі |
| М. |
разжа́бленым |
разжа́бленай |
разжа́бленым |
разжа́бленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
разжа́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разжа́бліванне |
| Р. |
разжа́блівання |
| Д. |
разжа́бліванню |
| В. |
разжа́бліванне |
| Т. |
разжа́бліваннем |
| М. |
разжа́бліванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
разжа́блівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разжа́бліваецца |
разжа́бліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разжа́бліваўся |
разжа́бліваліся |
| ж. |
разжа́блівалася |
| н. |
разжа́блівалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
разжа́бліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разжа́бліваю |
разжа́бліваем |
| 2-я ас. |
разжа́бліваеш |
разжа́бліваеце |
| 3-я ас. |
разжа́блівае |
разжа́бліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разжа́бліваў |
разжа́блівалі |
| ж. |
разжа́блівала |
| н. |
разжа́блівала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разжа́бліваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
разжава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разжава́ны |
разжава́ная |
разжава́нае |
разжава́ныя |
| Р. |
разжава́нага |
разжава́най разжава́нае |
разжава́нага |
разжава́ных |
| Д. |
разжава́наму |
разжава́най |
разжава́наму |
разжава́ным |
| В. |
разжава́ны (неадуш.) разжава́нага (адуш.) |
разжава́ную |
разжава́нае |
разжава́ныя (неадуш.) разжава́ных (адуш.) |
| Т. |
разжава́ным |
разжава́най разжава́наю |
разжава́ным |
разжава́нымі |
| М. |
разжава́ным |
разжава́най |
разжава́ным |
разжава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разжава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разжава́ны |
разжава́ная |
разжава́нае |
разжава́ныя |
| Р. |
разжава́нага |
разжава́най разжава́нае |
разжава́нага |
разжава́ных |
| Д. |
разжава́наму |
разжава́най |
разжава́наму |
разжава́ным |
| В. |
разжава́ны (неадуш.) разжава́нага (адуш.) |
разжава́ную |
разжава́нае |
разжава́ныя (неадуш.) разжава́ных (адуш.) |
| Т. |
разжава́ным |
разжава́най разжава́наю |
разжава́ным |
разжава́нымі |
| М. |
разжава́ным |
разжава́най |
разжава́ным |
разжава́ных |
Кароткая форма: разжава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разжава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разжуе́цца |
разжую́цца |
| Прошлы час |
| м. |
разжава́ўся |
разжава́ліся |
| ж. |
разжава́лася |
| н. |
разжава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разжава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разжую́ |
разжуё́м |
| 2-я ас. |
разжуе́ш |
разжуяце́ |
| 3-я ас. |
разжуе́ |
разжую́ць |
| Прошлы час |
| м. |
разжава́ў |
разжава́лі |
| ж. |
разжава́ла |
| н. |
разжава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разжу́й |
разжу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разжава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разжа́лаванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разжа́лаванне |
| Р. |
разжа́лавання |
| Д. |
разжа́лаванню |
| В. |
разжа́лаванне |
| Т. |
разжа́лаваннем |
| М. |
разжа́лаванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разжа́лаваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разжа́лаваны |
разжа́лаваная |
разжа́лаванае |
разжа́лаваныя |
| Р. |
разжа́лаванага |
разжа́лаванай разжа́лаванае |
разжа́лаванага |
разжа́лаваных |
| Д. |
разжа́лаванаму |
разжа́лаванай |
разжа́лаванаму |
разжа́лаваным |
| В. |
разжа́лаваны (неадуш.) разжа́лаванага (адуш.) |
разжа́лаваную |
разжа́лаванае |
разжа́лаваныя (неадуш.) разжа́лаваных (адуш.) |
| Т. |
разжа́лаваным |
разжа́лаванай разжа́лаванаю |
разжа́лаваным |
разжа́лаванымі |
| М. |
разжа́лаваным |
разжа́лаванай |
разжа́лаваным |
разжа́лаваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.