Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зру́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зру́бавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зру́бавы	зру́бавая	зру́бавае	зру́бавыя
Р.	зру́бавага	зру́бавай зру́бавае	зру́бавага	зру́бавых
Д.	зру́баваму	зру́бавай	зру́баваму	зру́бавым
В.	зру́бавы (неадуш.) зру́бавага (адуш.)	зру́бавую	зру́бавае	зру́бавыя (неадуш.) зру́бавых (адуш.)
Т.	зру́бавым	зру́бавай зру́баваю	зру́бавым	зру́бавымі
М.	зру́бавым	зру́бавай	зру́бавым	зру́бавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зру́бік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

зрубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зру́блены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зру́блены	зру́бленая	зру́бленае	зру́бленыя
Р.	зру́бленага	зру́бленай зру́бленае	зру́бленага	зру́бленых
Д.	зру́бленаму	зру́бленай	зру́бленаму	зру́бленым
В.	зру́блены (неадуш.) зру́бленага (адуш.)	зру́бленую	зру́бленае	зру́бленыя (неадуш.) зру́бленых (адуш.)
Т.	зру́бленым	зру́бленай зру́бленаю	зру́бленым	зру́бленымі
М.	зру́бленым	зру́бленай	зру́бленым	зру́бленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зру́блены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зру́блены	зру́бленая	зру́бленае	зру́бленыя
Р.	зру́бленага	зру́бленай зру́бленае	зру́бленага	зру́бленых
Д.	зру́бленаму	зру́бленай	зру́бленаму	зру́бленым
В.	зру́блены (неадуш.) зру́бленага (адуш.)	зру́бленую	зру́бленае	зру́бленыя (неадуш.) зру́бленых (адуш.)
Т.	зру́бленым	зру́бленай зру́бленаю	зру́бленым	зру́бленымі
М.	зру́бленым	зру́бленай	зру́бленым	зру́бленых

Кароткая форма: зру́блена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зру́бна-карка́сны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зру́бна-карка́сны	зру́бна-карка́сная	зру́бна-карка́снае	зру́бна-карка́сныя
Р.	зру́бна-карка́снага	зру́бна-карка́снай зру́бна-карка́снае	зру́бна-карка́снага	зру́бна-карка́сных
Д.	зру́бна-карка́снаму	зру́бна-карка́снай	зру́бна-карка́снаму	зру́бна-карка́сным
В.	зру́бна-карка́сны (неадуш.) зру́бна-карка́снага (адуш.)	зру́бна-карка́сную	зру́бна-карка́снае	зру́бна-карка́сныя (неадуш.) зру́бна-карка́сных (адуш.)
Т.	зру́бна-карка́сным	зру́бна-карка́снай зру́бна-карка́снаю	зру́бна-карка́сным	зру́бна-карка́снымі
М.	зру́бна-карка́сным	зру́бна-карка́снай	зру́бна-карка́сным	зру́бна-карка́сных

Крыніцы: piskunou2012.

зру́бна-мурава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зру́бна-мурава́ны	зру́бна-мурава́ная	зру́бна-мурава́нае	зру́бна-мурава́ныя
Р.	зру́бна-мурава́нага	зру́бна-мурава́най зру́бна-мурава́нае	зру́бна-мурава́нага	зру́бна-мурава́ных
Д.	зру́бна-мурава́наму	зру́бна-мурава́най	зру́бна-мурава́наму	зру́бна-мурава́ным
В.	зру́бна-мурава́ны (неадуш.) зру́бна-мурава́нага (адуш.)	зру́бна-мурава́ную	зру́бна-мурава́нае	зру́бна-мурава́ныя (неадуш.) зру́бна-мурава́ных (адуш.)
Т.	зру́бна-мурава́ным	зру́бна-мурава́най зру́бна-мурава́наю	зру́бна-мурава́ным	зру́бна-мурава́нымі
М.	зру́бна-мурава́ным	зру́бна-мурава́най	зру́бна-мурава́ным	зру́бна-мурава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

зру́бны

прыметнік, адносны

Крыніцы: piskunou2012.

зрубрыкава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum