зрубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зрублю́ зру́бім
2-я ас. зру́біш зру́біце
3-я ас. зру́біць зру́бяць
Прошлы час
м. зрубі́ў зрубі́лі
ж. зрубі́ла
н. зрубі́ла
Загадны лад
2-я ас. зрубі́ зрубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зрубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)