разе́тачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разе́тачны |
разе́тачная |
разе́тачнае |
разе́тачныя |
| Р. |
разе́тачнага |
разе́тачнай разе́тачнае |
разе́тачнага |
разе́тачных |
| Д. |
разе́тачнаму |
разе́тачнай |
разе́тачнаму |
разе́тачным |
| В. |
разе́тачны (неадуш.) разе́тачнага (адуш.) |
разе́тачную |
разе́тачнае |
разе́тачныя (неадуш.) разе́тачных (адуш.) |
| Т. |
разе́тачным |
разе́тачнай разе́тачнаю |
разе́тачным |
разе́тачнымі |
| М. |
разе́тачным |
разе́тачнай |
разе́тачным |
разе́тачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
разе́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разе́тка |
разе́ткі |
| Р. |
разе́ткі |
разе́так |
| Д. |
разе́тцы |
разе́ткам |
| В. |
разе́тку |
разе́ткі |
| Т. |
разе́ткай разе́ткаю |
разе́ткамі |
| М. |
разе́тцы |
разе́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раз’е́ханы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раз’е́ханы |
раз’е́ханая |
раз’е́ханае |
раз’е́ханыя |
| Р. |
раз’е́ханага |
раз’е́ханай раз’е́ханае |
раз’е́ханага |
раз’е́ханых |
| Д. |
раз’е́ханаму |
раз’е́ханай |
раз’е́ханаму |
раз’е́ханым |
| В. |
раз’е́ханы (неадуш.) раз’е́ханага (адуш.) |
раз’е́ханую |
раз’е́ханае |
раз’е́ханыя (неадуш.) раз’е́ханых (адуш.) |
| Т. |
раз’е́ханым |
раз’е́ханай раз’е́ханаю |
раз’е́ханым |
раз’е́ханымі |
| М. |
раз’е́ханым |
раз’е́ханай |
раз’е́ханым |
раз’е́ханых |
Крыніцы:
piskunou2012.
раз’е́хацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раз’е́дуся |
раз’е́дземся |
| 2-я ас. |
раз’е́дзешся |
раз’е́дзецеся |
| 3-я ас. |
раз’е́дзецца |
раз’е́дуцца |
| Прошлы час |
| м. |
раз’е́хаўся |
раз’е́халіся |
| ж. |
раз’е́халася |
| н. |
раз’е́халася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раз’е́дзься |
раз’е́дзьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раз’е́хаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разе́ц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разе́ц |
разцы́ |
| Р. |
разца́ |
разцо́ў |
| Д. |
разцу́ |
разца́м |
| В. |
разе́ц |
разцы́ |
| Т. |
разцо́м |
разца́мі |
| М. |
разцы́ |
разца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раз’ё́луп
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раз’ё́луп |
раз’ё́лупы |
| Р. |
раз’ё́лупа |
раз’ё́лупаў |
| Д. |
раз’ё́лупу |
раз’ё́лупам |
| В. |
раз’ё́лупа |
раз’ё́лупаў |
| Т. |
раз’ё́лупам |
раз’ё́лупамі |
| М. |
раз’ё́лупе |
раз’ё́лупах |
Крыніцы:
piskunou2012.
разжа́біцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разжа́біцца |
разжа́бяцца |
| Прошлы час |
| м. |
разжа́біўся |
разжа́біліся |
| ж. |
разжа́білася |
| н. |
разжа́білася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
разжа́біць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разжа́блю |
разжа́бім |
| 2-я ас. |
разжа́біш |
разжа́біце |
| 3-я ас. |
разжа́біць |
разжа́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
разжа́біў |
разжа́білі |
| ж. |
разжа́біла |
| н. |
разжа́біла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разжа́біўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
разжа́блены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разжа́блены |
разжа́бленая |
разжа́бленае |
разжа́бленыя |
| Р. |
разжа́бленага |
разжа́бленай разжа́бленае |
разжа́бленага |
разжа́бленых |
| Д. |
разжа́бленаму |
разжа́бленай |
разжа́бленаму |
разжа́бленым |
| В. |
разжа́блены (неадуш.) разжа́бленага (адуш.) |
разжа́бленую |
разжа́бленае |
разжа́бленыя (неадуш.) разжа́бленых (адуш.) |
| Т. |
разжа́бленым |
разжа́бленай разжа́бленаю |
разжа́бленым |
разжа́бленымі |
| М. |
разжа́бленым |
разжа́бленай |
разжа́бленым |
разжа́бленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.