зразны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зразны́ |
зразна́я |
зразно́е |
зразны́я |
| Р. |
зразно́га |
зразно́й зразно́е |
зразно́га |
зразны́х |
| Д. |
зразно́му |
зразно́й |
зразно́му |
зразны́м |
| В. |
зразны́ (неадуш.) зразно́га (адуш.) |
зразну́ю |
зразно́е |
зразны́я (неадуш.) зразны́х (адуш.) |
| Т. |
зразны́м |
зразно́й зразно́ю |
зразны́м |
зразны́мі |
| М. |
зразны́м |
зразно́й |
зразны́м |
зразны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зра́зу
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| зра́зу |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зразуме́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| зразуме́ла |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зразуме́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зразуме́ласць |
| Р. |
зразуме́ласці |
| Д. |
зразуме́ласці |
| В. |
зразуме́ласць |
| Т. |
зразуме́ласцю |
| М. |
зразуме́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зразуме́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зразуме́лы |
зразуме́лая |
зразуме́лае |
зразуме́лыя |
| Р. |
зразуме́лага |
зразуме́лай зразуме́лае |
зразуме́лага |
зразуме́лых |
| Д. |
зразуме́ламу |
зразуме́лай |
зразуме́ламу |
зразуме́лым |
| В. |
зразуме́лы (неадуш.) зразуме́лага (адуш.) |
зразуме́лую |
зразуме́лае |
зразуме́лыя (неадуш.) зразуме́лых (адуш.) |
| Т. |
зразуме́лым |
зразуме́лай зразуме́лаю |
зразуме́лым |
зразуме́лымі |
| М. |
зразуме́лым |
зразуме́лай |
зразуме́лым |
зразуме́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зразуме́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зразуме́лы |
зразуме́лая |
зразуме́лае |
зразуме́лыя |
| Р. |
зразуме́лага |
зразуме́лай зразуме́лае |
зразуме́лага |
зразуме́лых |
| Д. |
зразуме́ламу |
зразуме́лай |
зразуме́ламу |
зразуме́лым |
| В. |
зразуме́лы (неадуш.) зразуме́лага (адуш.) |
зразуме́лую |
зразуме́лае |
зразуме́лыя (неадуш.) зразуме́лых (адуш.) |
| Т. |
зразуме́лым |
зразуме́лай зразуме́лаю |
зразуме́лым |
зразуме́лымі |
| М. |
зразуме́лым |
зразуме́лай |
зразуме́лым |
зразуме́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зразуме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зразуме́нне |
| Р. |
зразуме́ння |
| Д. |
зразуме́нню |
| В. |
зразуме́нне |
| Т. |
зразуме́ннем |
| М. |
зразуме́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
зразуме́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зразуме́ты |
зразуме́тая |
зразуме́тае |
зразуме́тыя |
| Р. |
зразуме́тага |
зразуме́тай зразуме́тае |
зразуме́тага |
зразуме́тых |
| Д. |
зразуме́таму |
зразуме́тай |
зразуме́таму |
зразуме́тым |
| В. |
зразуме́ты (неадуш.) зразуме́тага (адуш.) |
зразуме́тую |
зразуме́тае |
зразуме́тыя (неадуш.) зразуме́тых (адуш.) |
| Т. |
зразуме́тым |
зразуме́тай зразуме́таю |
зразуме́тым |
зразуме́тымі |
| М. |
зразуме́тым |
зразуме́тай |
зразуме́тым |
зразуме́тых |
Кароткая форма: зразуме́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.