зразуме́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зразуме́ты зразуме́тая зразуме́тае зразуме́тыя
Р. зразуме́тага зразуме́тай
зразуме́тае		 зразуме́тага зразуме́тых
Д. зразуме́таму зразуме́тай зразуме́таму зразуме́тым
В. зразуме́ты (неадуш.)
зразуме́тага (адуш.)		 зразуме́тую зразуме́тае зразуме́тыя (неадуш.)
зразуме́тых (адуш.)
Т. зразуме́тым зразуме́тай
зразуме́таю		 зразуме́тым зразуме́тымі
М. зразуме́тым зразуме́тай зразуме́тым зразуме́тых

Кароткая форма: зразуме́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)