зразуме́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| зразуме́ты | зразуме́тая | зразуме́тае | зразуме́тыя | |
| зразуме́тага | зразуме́тай зразуме́тае |
зразуме́тага | зразуме́тых | |
| зразуме́таму | зразуме́тай | зразуме́таму | зразуме́тым | |
| зразуме́ты ( зразуме́тага ( |
зразуме́тую | зразуме́тае | зразуме́тыя ( зразуме́тых ( |
|
| зразуме́тым | зразуме́тай зразуме́таю |
зразуме́тым | зразуме́тымі | |
| зразуме́тым | зразуме́тай | зразуме́тым | зразуме́тых | |
Кароткая форма: зразуме́та.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)