разбязу́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			разбязу́раны | 
					разбязу́раная | 
					разбязу́ранае | 
					разбязу́раныя | 
					
		
			| Р. | 
			разбязу́ранага | 
					разбязу́ранай разбязу́ранае | 
					разбязу́ранага | 
					разбязу́раных | 
					
		
			| Д. | 
			разбязу́ранаму | 
					разбязу́ранай | 
					разбязу́ранаму | 
					разбязу́раным | 
					
		
			| В. | 
			разбязу́раны (неадуш.) разбязу́ранага (адуш.) | 
					разбязу́раную | 
					разбязу́ранае | 
					разбязу́раныя (неадуш.) разбязу́раных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			разбязу́раным | 
					разбязу́ранай разбязу́ранаю | 
					разбязу́раным | 
					разбязу́ранымі | 
					
		
			| М. | 
			разбязу́раным | 
					разбязу́ранай | 
					разбязу́раным | 
					разбязу́раных | 
					
		
 
	Крыніцы:
	
		piskunou2012.
разбязу́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			разбязу́руся | 
			разбязу́рымся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			разбязу́рышся | 
			разбязу́рыцеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			разбязу́рыцца | 
			разбязу́рацца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			разбязу́рыўся | 
			разбязу́рыліся | 
		
		
			| ж. | 
			разбязу́рылася | 
		
		
			| н. | 
			разбязу́рылася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			разбязу́рся | 
			разбязу́рцеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			разбязу́рыўшыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
разбянё́хацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			разбянё́хаюся | 
			разбянё́хаемся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			разбянё́хаешся | 
			разбянё́хаецеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			разбянё́хаецца | 
			разбянё́хаюцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			разбянё́хаўся | 
			разбянё́халіся | 
		
		
			| ж. | 
			разбянё́халася | 
		
		
			| н. | 
			разбянё́халася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			разбянё́хайся | 
			разбянё́хайцеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			разбянё́хаўшыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
разбянё́хаць
‘распесціць, разбалаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			разбянё́хаю | 
			разбянё́хаем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			разбянё́хаеш | 
			разбянё́хаеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			разбянё́хае | 
			разбянё́хаюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			разбянё́хаў | 
			разбянё́халі | 
		
		
			| ж. | 
			разбянё́хала | 
		
		
			| н. | 
			разбянё́хала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			разбянё́хай | 
			разбянё́хайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			разбянё́хаўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
разва́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			разва́га | 
			разва́гі | 
			
		
			| Р. | 
			разва́гі | 
			разва́г | 
			
		
			| Д. | 
			разва́зе | 
			разва́гам | 
			
		
			| В. | 
			разва́гу | 
			разва́гі | 
			
		
			| Т. | 
			разва́гай разва́гаю | 
			разва́гамі | 
			
		
			| М. | 
			разва́зе | 
			разва́гах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
Разва́дава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			Разва́дава | 
			
		
			| Р. | 
			Разва́дава | 
			
		
			| Д. | 
			Разва́даву | 
			
		
			| В. | 
			Разва́дава | 
			
		
			| Т. | 
			Разва́давам | 
			
		
			| М. | 
			Разва́даве | 
			
		
 
	
развадзяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			развадзяне́е | 
			развадзяне́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			развадзяне́ў | 
			развадзяне́лі | 
		
		
			| ж. | 
			развадзяне́ла | 
		
		
			| н. | 
			развадзяне́ла | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			развадзяне́ўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
развадзя́шчы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			
			
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			развадзя́шчы | 
					развадзя́шчыя | 
					
		
			| Р. | 
			развадзя́шчага | 
					развадзя́шчых | 
					
		
			| Д. | 
			развадзя́шчаму | 
					развадзя́шчым | 
					
		
			| В. | 
			развадзя́шчага | 
					развадзя́шчых | 
					
		
			| Т. | 
			развадзя́шчым | 
					развадзя́шчымі | 
					
		
			| М. | 
			развадзя́шчым | 
					развадзя́шчых | 
					
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.