Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшя

няўзо́ркі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўзо́ркі няўзо́ркая няўзо́ркае няўзо́ркія
Р. няўзо́ркага няўзо́ркай
няўзо́ркае		 няўзо́ркага няўзо́ркіх
Д. няўзо́ркаму няўзо́ркай няўзо́ркаму няўзо́ркім
В. няўзо́ркі (неадуш.)
няўзо́ркага (адуш.)		 няўзо́ркую няўзо́ркае няўзо́ркія (неадуш.)
няўзо́ркіх (адуш.)
Т. няўзо́ркім няўзо́ркай
няўзо́ркаю		 няўзо́ркім няўзо́ркімі
М. няўзо́ркім няўзо́ркай няўзо́ркім няўзо́ркіх

Крыніцы: piskunou2012.

няўзо́рыста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўзо́рыста - -

Крыніцы: piskunou2012.

няўзо́рыстасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўзо́рыстасць
Р. няўзо́рыстасці
Д. няўзо́рыстасці
В. няўзо́рыстасць
Т. няўзо́рыстасцю
М. няўзо́рыстасці

Крыніцы: piskunou2012.

няўзо́рысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўзо́рысты няўзо́рыстая няўзо́рыстае няўзо́рыстыя
Р. няўзо́рыстага няўзо́рыстай
няўзо́рыстае		 няўзо́рыстага няўзо́рыстых
Д. няўзо́рыстаму няўзо́рыстай няўзо́рыстаму няўзо́рыстым
В. няўзо́рысты (неадуш.)
няўзо́рыстага (адуш.)		 няўзо́рыстую няўзо́рыстае няўзо́рыстыя (неадуш.)
няўзо́рыстых (адуш.)
Т. няўзо́рыстым няўзо́рыстай
няўзо́рыстаю		 няўзо́рыстым няўзо́рыстымі
М. няўзо́рыстым няўзо́рыстай няўзо́рыстым няўзо́рыстых

Крыніцы: piskunou2012.

няўзро́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўзро́чны няўзро́чная няўзро́чнае няўзро́чныя
Р. няўзро́чнага няўзро́чнай
няўзро́чнае		 няўзро́чнага няўзро́чных
Д. няўзро́чнаму няўзро́чнай няўзро́чнаму няўзро́чным
В. няўзро́чны (неадуш.)
няўзро́чнага (адуш.)		 няўзро́чную няўзро́чнае няўзро́чныя (неадуш.)
няўзро́чных (адуш.)
Т. няўзро́чным няўзро́чнай
няўзро́чнаю		 няўзро́чным няўзро́чнымі
М. няўзро́чным няўзро́чнай няўзро́чным няўзро́чных

Крыніцы: piskunou2012.

няўзру́шлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўзру́шлівасць
Р. няўзру́шлівасці
Д. няўзру́шлівасці
В. няўзру́шлівасць
Т. няўзру́шлівасцю
М. няўзру́шлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

няўзру́шлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўзру́шлівы няўзру́шлівая няўзру́шлівае няўзру́шлівыя
Р. няўзру́шлівага няўзру́шлівай
няўзру́шлівае		 няўзру́шлівага няўзру́шлівых
Д. няўзру́шліваму няўзру́шлівай няўзру́шліваму няўзру́шлівым
В. няўзру́шлівы (неадуш.)
няўзру́шлівага (адуш.)		 няўзру́шлівую няўзру́шлівае няўзру́шлівыя (неадуш.)
няўзру́шлівых (адуш.)
Т. няўзру́шлівым няўзру́шлівай
няўзру́шліваю		 няўзру́шлівым няўзру́шлівымі
М. няўзру́шлівым няўзру́шлівай няўзру́шлівым няўзру́шлівых

Крыніцы: piskunou2012.

няўзру́шна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўзру́шна - -

Крыніцы: piskunou2012.

няўзру́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўзру́шнасць
Р. няўзру́шнасці
Д. няўзру́шнасці
В. няўзру́шнасць
Т. няўзру́шнасцю
М. няўзру́шнасці

Крыніцы: piskunou2012.

няўзру́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўзру́шны няўзру́шная няўзру́шнае няўзру́шныя
Р. няўзру́шнага няўзру́шнай
няўзру́шнае		 няўзру́шнага няўзру́шных
Д. няўзру́шнаму няўзру́шнай няўзру́шнаму няўзру́шным
В. няўзру́шны (неадуш.)
няўзру́шнага (адуш.)		 няўзру́шную няўзру́шнае няўзру́шныя (неадуш.)
няўзру́шных (адуш.)
Т. няўзру́шным няўзру́шнай
няўзру́шнаю		 няўзру́шным няўзру́шнымі
М. няўзру́шным няўзру́шнай няўзру́шным няўзру́шных

Крыніцы: piskunou2012.