няўзру́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўзру́шны няўзру́шная няўзру́шнае няўзру́шныя
Р. няўзру́шнага няўзру́шнай
няўзру́шнае		 няўзру́шнага няўзру́шных
Д. няўзру́шнаму няўзру́шнай няўзру́шнаму няўзру́шным
В. няўзру́шны (неадуш.)
няўзру́шнага (адуш.)		 няўзру́шную няўзру́шнае няўзру́шныя (неадуш.)
няўзру́шных (адуш.)
Т. няўзру́шным няўзру́шнай
няўзру́шнаю		 няўзру́шным няўзру́шнымі
М. няўзру́шным няўзру́шнай няўзру́шным няўзру́шных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)