ізатэрмі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ізатэрмі́чны |
ізатэрмі́чная |
ізатэрмі́чнае |
ізатэрмі́чныя |
Р. |
ізатэрмі́чнага |
ізатэрмі́чнай ізатэрмі́чнае |
ізатэрмі́чнага |
ізатэрмі́чных |
Д. |
ізатэрмі́чнаму |
ізатэрмі́чнай |
ізатэрмі́чнаму |
ізатэрмі́чным |
В. |
ізатэрмі́чны (неадуш.) ізатэрмі́чнага (адуш.) |
ізатэрмі́чную |
ізатэрмі́чнае |
ізатэрмі́чныя (неадуш.) ізатэрмі́чных (адуш.) |
Т. |
ізатэрмі́чным |
ізатэрмі́чнай ізатэрмі́чнаю |
ізатэрмі́чным |
ізатэрмі́чнымі |
М. |
ізатэрмі́чным |
ізатэрмі́чнай |
ізатэрмі́чным |
ізатэрмі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ізатэрмі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ізатэрмі́я |
Р. |
ізатэрмі́і |
Д. |
ізатэрмі́і |
В. |
ізатэрмі́ю |
Т. |
ізатэрмі́яй ізатэрмі́яю |
М. |
ізатэрмі́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
ізатэры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ізатэры́чны |
ізатэры́чная |
ізатэры́чнае |
ізатэры́чныя |
Р. |
ізатэры́чнага |
ізатэры́чнай ізатэры́чнае |
ізатэры́чнага |
ізатэры́чных |
Д. |
ізатэры́чнаму |
ізатэры́чнай |
ізатэры́чнаму |
ізатэры́чным |
В. |
ізатэры́чны (неадуш.) ізатэры́чнага (адуш.) |
ізатэры́чную |
ізатэры́чнае |
ізатэры́чныя (неадуш.) ізатэры́чных (адуш.) |
Т. |
ізатэры́чным |
ізатэры́чнай ізатэры́чнаю |
ізатэры́чным |
ізатэры́чнымі |
М. |
ізатэры́чным |
ізатэры́чнай |
ізатэры́чным |
ізатэры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ізафа́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ізафа́за |
ізафа́зы |
Р. |
ізафа́зы |
ізафа́з |
Д. |
ізафа́зе |
ізафа́зам |
В. |
ізафа́зу |
ізафа́зы |
Т. |
ізафа́зай ізафа́заю |
ізафа́замі |
М. |
ізафа́зе |
ізафа́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ізафе́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ізафе́на |
ізафе́ны |
Р. |
ізафе́ны |
ізафе́н |
Д. |
ізафе́не |
ізафе́нам |
В. |
ізафе́ну |
ізафе́ны |
Т. |
ізафе́най ізафе́наю |
ізафе́намі |
М. |
ізафе́не |
ізафе́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ізаферме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ізаферме́нт |
ізаферме́нты |
Р. |
ізаферме́нту |
ізаферме́нтаў |
Д. |
ізаферме́нту |
ізаферме́нтам |
В. |
ізаферме́нт |
ізаферме́нты |
Т. |
ізаферме́нтам |
ізаферме́нтамі |
М. |
ізаферме́нце |
ізаферме́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ізахары́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ізахары́чны |
ізахары́чная |
ізахары́чнае |
ізахары́чныя |
Р. |
ізахары́чнага |
ізахары́чнай ізахары́чнае |
ізахары́чнага |
ізахары́чных |
Д. |
ізахары́чнаму |
ізахары́чнай |
ізахары́чнаму |
ізахары́чным |
В. |
ізахары́чны (неадуш.) ізахары́чнага (адуш.) |
ізахары́чную |
ізахары́чнае |
ізахары́чныя (неадуш.) ізахары́чных (адуш.) |
Т. |
ізахары́чным |
ізахары́чнай ізахары́чнаю |
ізахары́чным |
ізахары́чнымі |
М. |
ізахары́чным |
ізахары́чнай |
ізахары́чным |
ізахары́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ізахіме́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ізахіме́на |
ізахіме́ны |
Р. |
ізахіме́ны |
ізахіме́н |
Д. |
ізахіме́не |
ізахіме́нам |
В. |
ізахіме́ну |
ізахіме́ны |
Т. |
ізахіме́най ізахіме́наю |
ізахіме́намі |
М. |
ізахіме́не |
ізахіме́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ізахіналі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ізахіналі́н |
ізахіналі́ны |
Р. |
ізахіналі́ну |
ізахіналі́наў |
Д. |
ізахіналі́ну |
ізахіналі́нам |
В. |
ізахіналі́н |
ізахіналі́ны |
Т. |
ізахіналі́нам |
ізахіналі́намі |
М. |
ізахіналі́не |
ізахіналі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.