Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ізю́бр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ізю́бр ізю́бры
Р. ізю́бра ізю́браў
Д. ізю́бру ізю́брам
В. ізю́бра ізю́браў
Т. ізю́брам ізю́брамі
М. ізю́бры ізю́брах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ізю́бравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ізю́бравы ізю́бравая ізю́бравае ізю́бравыя
Р. ізю́бравага ізю́бравай
ізю́бравае
ізю́бравага ізю́бравых
Д. ізю́браваму ізю́бравай ізю́браваму ізю́бравым
В. ізю́бравы (неадуш.)
ізю́бравага (адуш.)
ізю́бравую ізю́бравае ізю́бравыя (неадуш.)
ізю́бравых (адуш.)
Т. ізю́бравым ізю́бравай
ізю́браваю
ізю́бравым ізю́бравымі
М. ізю́бравым ізю́бравай ізю́бравым ізю́бравых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ізю́мава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ізю́мава
Р. Ізю́мава
Д. Ізю́маву
В. Ізю́мава
Т. Ізю́мавам
М. Ізю́маве