Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

шчытко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шчытко́вы	шчытко́вая	шчытко́вае	шчытко́выя
Р.	шчытко́вага	шчытко́вай шчытко́вае	шчытко́вага	шчытко́вых
Д.	шчытко́ваму	шчытко́вай	шчытко́ваму	шчытко́вым
В.	шчытко́вы (неадуш.) шчытко́вага (адуш.)	шчытко́вую	шчытко́вае	шчытко́выя (неадуш.) шчытко́вых (адуш.)
Т.	шчытко́вым	шчытко́вай шчытко́ваю	шчытко́вым	шчытко́вымі
М.	шчытко́вым	шчытко́вай	шчытко́вым	шчытко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Шчы́тна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

шчы́тна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
шчы́тна	шчытне́й	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Шчы́тнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

шчы́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

шчы́тненька

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
шчы́тненька	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

шчы́тненькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шчы́тненькі	шчы́тненькая	шчы́тненькае	шчы́тненькія
Р.	шчы́тненькага	шчы́тненькай шчы́тненькае	шчы́тненькага	шчы́тненькіх
Д.	шчы́тненькаму	шчы́тненькай	шчы́тненькаму	шчы́тненькім
В.	шчы́тненькі (неадуш.) шчы́тненькага (адуш.)	шчы́тненькую	шчы́тненькае	шчы́тненькія (неадуш.) шчы́тненькіх (адуш.)
Т.	шчы́тненькім	шчы́тненькай шчы́тненькаю	шчы́тненькім	шчы́тненькімі
М.	шчы́тненькім	шчы́тненькай	шчы́тненькім	шчы́тненькіх

Крыніцы: piskunou2012.

шчы́тнік

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Шчы́тнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

шчы́тны

прыметнік, якасны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum