шчы́тнік
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шчы́тнік | шчы́тнікі | |
| шчы́тніка | шчы́тнікаў | |
| шчы́тніку | шчы́тнікам | |
| шчы́тніка | шчы́тнікаў | |
| шчы́тнікам | шчы́тнікамі | |
| шчы́тніку | шчы́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)