радня́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
радня́ны |
радня́ная |
радня́нае |
радня́ныя |
Р. |
радня́нага |
радня́най радня́нае |
радня́нага |
радня́ных |
Д. |
радня́наму |
радня́най |
радня́наму |
радня́ным |
В. |
радня́ны (неадуш.) радня́нага (адуш.) |
радня́ную |
радня́нае |
радня́ныя (неадуш.) радня́ных (адуш.) |
Т. |
радня́ным |
радня́най радня́наю |
радня́ным |
радня́нымі |
М. |
радня́ным |
радня́най |
радня́ным |
радня́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радня́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
радня́ны |
радня́ная |
радня́нае |
радня́ныя |
Р. |
радня́нага |
радня́най радня́нае |
радня́нага |
радня́ных |
Д. |
радня́наму |
радня́най |
радня́наму |
радня́ным |
В. |
радня́ны (неадуш.) радня́нага (адуш.) |
радня́ную |
радня́нае |
радня́ныя (неадуш.) радня́ных (адуш.) |
Т. |
радня́ным |
радня́най радня́наю |
радня́ным |
радня́нымі |
М. |
радня́ным |
радня́най |
радня́ным |
радня́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радо́вішча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
радо́вішча |
радо́вішчы |
Р. |
радо́вішча |
радо́вішчаў радо́вішч |
Д. |
радо́вішчу |
радо́вішчам |
В. |
радо́вішча |
радо́вішчы |
Т. |
радо́вішчам |
радо́вішчамі |
М. |
радо́вішчы |
радо́вішчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
радо́к |
радкі́ |
Р. |
радка́ |
радко́ў |
Д. |
радку́ |
радка́м |
В. |
радо́к |
радкі́ |
Т. |
радко́м |
радка́мі |
М. |
радку́ |
радка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
радо́н |
Р. |
радо́ну |
Д. |
радо́ну |
В. |
радо́н |
Т. |
радо́нам |
М. |
радо́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радо́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
радо́навы |
радо́навая |
радо́навае |
радо́навыя |
Р. |
радо́навага |
радо́навай радо́навае |
радо́навага |
радо́навых |
Д. |
радо́наваму |
радо́навай |
радо́наваму |
радо́навым |
В. |
радо́навы (неадуш.) радо́навага (адуш.) |
радо́навую |
радо́навае |
радо́навыя (неадуш.) радо́навых (адуш.) |
Т. |
радо́навым |
радо́навай радо́наваю |
радо́навым |
радо́навымі |
М. |
радо́навым |
радо́навай |
радо́навым |
радо́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
радо́ўка |
радо́ўкі |
Р. |
радо́ўкі |
радо́вак |
Д. |
радо́ўцы |
радо́ўкам |
В. |
радо́ўку |
радо́ўкі |
Т. |
радо́ўкай радо́ўкаю |
радо́ўкамі |
М. |
радо́ўцы |
радо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радо́ўкавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
радо́ўкавыя |
Р. |
радо́ўкавых |
Д. |
радо́ўкавым |
В. |
радо́ўкавыя |
Т. |
радо́ўкавымі |
М. |
радо́ўкавых |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.