непаднача́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
непаднача́льванне |
непаднача́льванні |
Р. |
непаднача́львання |
непаднача́льванняў |
Д. |
непаднача́льванню |
непаднача́льванням |
В. |
непаднача́льванне |
непаднача́льванні |
Т. |
непаднача́льваннем |
непаднача́льваннямі |
М. |
непаднача́льванні |
непаднача́льваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
непадня́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непадня́ты |
непадня́тая |
непадня́тае |
непадня́тыя |
Р. |
непадня́тага |
непадня́тай непадня́тае |
непадня́тага |
непадня́тых |
Д. |
непадня́таму |
непадня́тай |
непадня́таму |
непадня́тым |
В. |
непадня́ты (неадуш.) непадня́тага (адуш.) |
непадня́тую |
непадня́тае |
непадня́тыя (неадуш.) непадня́тых (адуш.) |
Т. |
непадня́тым |
непадня́тай непадня́таю |
непадня́тым |
непадня́тымі |
М. |
непадня́тым |
непадня́тай |
непадня́тым |
непадня́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
непадо́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
непадо́бна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
непадо́бнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
непадо́бнасць |
Р. |
непадо́бнасці |
Д. |
непадо́бнасці |
В. |
непадо́бнасць |
Т. |
непадо́бнасцю |
М. |
непадо́бнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
непадо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непадо́бны |
непадо́бная |
непадо́бнае |
непадо́бныя |
Р. |
непадо́бнага |
непадо́бнай непадо́бнае |
непадо́бнага |
непадо́бных |
Д. |
непадо́бнаму |
непадо́бнай |
непадо́бнаму |
непадо́бным |
В. |
непадо́бны (неадуш.) непадо́бнага (адуш.) |
непадо́бную |
непадо́бнае |
непадо́бныя (неадуш.) непадо́бных (адуш.) |
Т. |
непадо́бным |
непадо́бнай непадо́бнаю |
непадо́бным |
непадо́бнымі |
М. |
непадо́бным |
непадо́бнай |
непадо́бным |
непадо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
непадо́бства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
непадо́бства |
Р. |
непадо́бства |
Д. |
непадо́бству |
В. |
непадо́бства |
Т. |
непадо́бствам |
М. |
непадо́бстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
непадпара́дкаванасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
непадпара́дкаванасць |
Р. |
непадпара́дкаванасці |
Д. |
непадпара́дкаванасці |
В. |
непадпара́дкаванасць |
Т. |
непадпара́дкаванасцю |
М. |
непадпара́дкаванасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
непадпара́дкаванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
непадпара́дкаванне |
Р. |
непадпара́дкавання |
Д. |
непадпара́дкаванню |
В. |
непадпара́дкаванне |
Т. |
непадпара́дкаваннем |
М. |
непадпара́дкаванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
непадпара́дкаваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непадпара́дкаваны |
непадпара́дкаваная |
непадпара́дкаванае |
непадпара́дкаваныя |
Р. |
непадпара́дкаванага |
непадпара́дкаванай непадпара́дкаванае |
непадпара́дкаванага |
непадпара́дкаваных |
Д. |
непадпара́дкаванаму |
непадпара́дкаванай |
непадпара́дкаванаму |
непадпара́дкаваным |
В. |
непадпара́дкаваны (неадуш.) непадпара́дкаванага (адуш.) |
непадпара́дкаваную |
непадпара́дкаванае |
непадпара́дкаваныя (неадуш.) непадпара́дкаваных (адуш.) |
Т. |
непадпара́дкаваным |
непадпара́дкаванай непадпара́дкаванаю |
непадпара́дкаваным |
непадпара́дкаванымі |
М. |
непадпара́дкаваным |
непадпара́дкаванай |
непадпара́дкаваным |
непадпара́дкаваных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.