непаднача́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
непаднача́льванне | непаднача́льванні | |
непаднача́львання | непаднача́льванняў | |
непаднача́льванню | непаднача́льванням | |
непаднача́льванне | непаднача́льванні | |
непаднача́льваннем | непаднача́льваннямі | |
непаднача́льванні | непаднача́льваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)