напа́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
напа́раны |
напа́раная |
напа́ранае |
напа́раныя |
Р. |
напа́ранага |
напа́ранай напа́ранае |
напа́ранага |
напа́раных |
Д. |
напа́ранаму |
напа́ранай |
напа́ранаму |
напа́раным |
В. |
напа́раны (неадуш.) напа́ранага (адуш.) |
напа́раную |
напа́ранае |
напа́раныя (неадуш.) напа́раных (адуш.) |
Т. |
напа́раным |
напа́ранай напа́ранаю |
напа́раным |
напа́ранымі |
М. |
напа́раным |
напа́ранай |
напа́раным |
напа́раных |
Кароткая форма: напа́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
напа́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
напа́рваецца |
напа́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
напа́рваўся |
напа́рваліся |
ж. |
напа́рвалася |
н. |
напа́рвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
напа́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
напа́рваю |
напа́рваем |
2-я ас. |
напа́рваеш |
напа́рваеце |
3-я ас. |
напа́рвае |
напа́рваюць |
Прошлы час |
м. |
напа́рваў |
напа́рвалі |
ж. |
напа́рвала |
н. |
напа́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
напа́рвай |
напа́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
напа́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
напа́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
напа́рнік |
напа́рнікі |
Р. |
напа́рніка |
напа́рнікаў |
Д. |
напа́рніку |
напа́рнікам |
В. |
напа́рніка |
напа́рнікаў |
Т. |
напа́рнікам |
напа́рнікамі |
М. |
напа́рніку |
напа́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
напа́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
напа́рніца |
напа́рніцы |
Р. |
напа́рніцы |
напа́рніц |
Д. |
напа́рніцы |
напа́рніцам |
В. |
напа́рніцу |
напа́рніц |
Т. |
напа́рніцай напа́рніцаю |
напа́рніцамі |
М. |
напа́рніцы |
напа́рніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
напаро́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
напару́ся |
напо́рамся |
2-я ас. |
напо́рашся |
напо́рацеся |
3-я ас. |
напо́рацца |
напо́руцца |
Прошлы час |
м. |
напаро́ўся |
напаро́ліся |
ж. |
напаро́лася |
н. |
напаро́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
напары́ся |
напары́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
напаро́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
напаро́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
напару́ |
напо́рам |
2-я ас. |
напо́раш |
напо́раце |
3-я ас. |
напо́ра |
напо́руць |
Прошлы час |
м. |
напаро́ў |
напаро́лі |
ж. |
напаро́ла |
н. |
напаро́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
напары́ |
напары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
напаро́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
напа́рстак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
напа́рстак |
напа́рсткі |
Р. |
напа́рстка |
напа́рсткаў |
Д. |
напа́рстку |
напа́рсткам |
В. |
напа́рстак |
напа́рсткі |
Т. |
напа́рсткам |
напа́рсткамі |
М. |
напа́рстку |
напа́рстках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
напа́рстачнік
‘той, хто гуляе ў гульню напарстак’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
напа́рстачнік |
напа́рстачнікі |
Р. |
напа́рстачніка |
напа́рстачнікаў |
Д. |
напа́рстачніку |
напа́рстачнікам |
В. |
напа́рстачніка |
напа́рстачнікаў |
Т. |
напа́рстачнікам |
напа́рстачнікамі |
М. |
напа́рстачніку |
напа́рстачніках |
Крыніцы:
piskunou2012.