Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

валача́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валача́й валача́і
Р. валача́я валача́яў
Д. валача́ю валача́ям
В. валача́я валача́яў
Т. валача́ем валача́ямі
М. валача́ю валача́ях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

валача́шчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валача́шчы валача́шчая валача́шчае валача́шчыя
Р. валача́шчага валача́шчай
валача́шчае		 валача́шчага валача́шчых
Д. валача́шчаму валача́шчай валача́шчаму валача́шчым
В. валача́шчы (неадуш.)
валача́шчага (адуш.)		 валача́шчую валача́шчае валача́шчыя (неадуш.)
валача́шчых (адуш.)
Т. валача́шчым валача́шчай
валача́шчаю		 валача́шчым валача́шчымі
М. валача́шчым валача́шчай валача́шчым валача́шчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

ва́лачна-тралёвачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́лачна-тралёвачны ва́лачна-тралёвачная ва́лачна-тралёвачнае ва́лачна-тралёвачныя
Р. ва́лачна-тралёвачнага ва́лачна-тралёвачнай
ва́лачна-тралёвачнае		 ва́лачна-тралёвачнага ва́лачна-тралёвачных
Д. ва́лачна-тралёвачнаму ва́лачна-тралёвачнай ва́лачна-тралёвачнаму ва́лачна-тралёвачным
В. ва́лачна-тралёвачны (неадуш.)
ва́лачна-тралёвачнага (адуш.)		 ва́лачна-тралёвачную ва́лачна-тралёвачнае ва́лачна-тралёвачныя (неадуш.)
ва́лачна-тралёвачных (адуш.)
Т. ва́лачна-тралёвачным ва́лачна-тралёвачнай
ва́лачна-тралёвачнаю		 ва́лачна-тралёвачным ва́лачна-тралёвачнымі
М. ва́лачна-тралёвачным ва́лачна-тралёвачнай ва́лачна-тралёвачным ва́лачна-тралёвачных

Крыніцы: piskunou2012.

ва́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́лачны ва́лачная ва́лачнае ва́лачныя
Р. ва́лачнага ва́лачнай
ва́лачнае		 ва́лачнага ва́лачных
Д. ва́лачнаму ва́лачнай ва́лачнаму ва́лачным
В. ва́лачны (неадуш.)
ва́лачнага (адуш.)		 ва́лачную ва́лачнае ва́лачныя (неадуш.)
ва́лачных (адуш.)
Т. ва́лачным ва́лачнай
ва́лачнаю		 ва́лачным ва́лачнымі
М. ва́лачным ва́лачнай ва́лачным ва́лачных

Крыніцы: piskunou2012.

валачо́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. валачо́ба
Р. валачо́бы
Д. валачо́бе
В. валачо́бу
Т. валачо́бай
валачо́баю
М. валачо́бе

Крыніцы: piskunou2012.

валачо́бнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. валачо́бнае
Р. валачо́бнага
Д. валачо́бнаму
В. валачо́бнае
Т. валачо́бным
М. валачо́бным

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

валачо́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валачо́бнік валачо́бнікі
Р. валачо́бніка валачо́бнікаў
Д. валачо́бніку валачо́бнікам
В. валачо́бніка валачо́бнікаў
Т. валачо́бнікам валачо́бнікамі
М. валачо́бніку валачо́бніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

валачо́бніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валачо́бніцкі валачо́бніцкая валачо́бніцкае валачо́бніцкія
Р. валачо́бніцкага валачо́бніцкай
валачо́бніцкае		 валачо́бніцкага валачо́бніцкіх
Д. валачо́бніцкаму валачо́бніцкай валачо́бніцкаму валачо́бніцкім
В. валачо́бніцкі (неадуш.)
валачо́бніцкага (адуш.)		 валачо́бніцкую валачо́бніцкае валачо́бніцкія (неадуш.)
валачо́бніцкіх (адуш.)
Т. валачо́бніцкім валачо́бніцкай
валачо́бніцкаю		 валачо́бніцкім валачо́бніцкімі
М. валачо́бніцкім валачо́бніцкай валачо́бніцкім валачо́бніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

валачо́бніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. валачо́бніцтва
Р. валачо́бніцтва
Д. валачо́бніцтву
В. валачо́бніцтва
Т. валачо́бніцтвам
М. валачо́бніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

валачо́бнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. валачо́бнічаю валачо́бнічаем
2-я ас. валачо́бнічаеш валачо́бнічаеце
3-я ас. валачо́бнічае валачо́бнічаюць
Прошлы час
м. валачо́бнічаў валачо́бнічалі
ж. валачо́бнічала
н. валачо́бнічала
Загадны лад
2-я ас. валачо́бнічай валачо́бнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час валачо́бнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.