брухаго́рлыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
брухаго́рлыя |
Р. |
брухаго́рлых |
Д. |
брухаго́рлым |
В. |
брухаго́рлых |
Т. |
брухаго́рлымі |
М. |
брухаго́рлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
брухамо́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
брухамо́ўства |
Р. |
брухамо́ўства |
Д. |
брухамо́ўству |
В. |
брухамо́ўства |
Т. |
брухамо́ўствам |
М. |
брухамо́ўстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
бруха́ніцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бруха́нюся |
бруха́німся |
2-я ас. |
бруха́нішся |
бруха́ніцеся |
3-я ас. |
бруха́ніцца |
бруха́няцца |
Прошлы час |
м. |
бруха́ніўся |
бруха́ніліся |
ж. |
бруха́нілася |
н. |
бруха́нілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
бруха́нься |
бруха́ньцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бруха́нячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
бруха́ніць
‘наядацца, набіваць жывот (бруханіць пуза)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бруха́ню |
бруха́нім |
2-я ас. |
бруха́ніш |
бруха́ніце |
3-я ас. |
бруха́ніць |
бруха́няць |
Прошлы час |
м. |
бруха́ніў |
бруха́нілі |
ж. |
бруха́ніла |
н. |
бруха́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
бруха́нь |
бруха́ньце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бруха́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
брухано́гія
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
брухано́гія |
Р. |
брухано́гіх |
Д. |
брухано́гім |
В. |
брухано́гіх |
Т. |
брухано́гімі |
М. |
брухано́гіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
бруха́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бруха́ты |
бруха́тая |
бруха́тае |
бруха́тыя |
Р. |
бруха́тага |
бруха́тай бруха́тае |
бруха́тага |
бруха́тых |
Д. |
бруха́таму |
бруха́тай |
бруха́таму |
бруха́тым |
В. |
бруха́ты (неадуш.) бруха́тага (адуш.) |
бруха́тую |
бруха́тае |
бруха́тыя (неадуш.) бруха́тых (адуш.) |
Т. |
бруха́тым |
бруха́тай бруха́таю |
бруха́тым |
бруха́тымі |
М. |
бруха́тым |
бруха́тай |
бруха́тым |
бруха́тых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Брухаўцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Брухаўцы́ |
Р. |
Брухаўцо́ў |
Д. |
Брухаўца́м |
В. |
Брухаўцы́ |
Т. |
Брухаўца́мі |
М. |
Брухаўца́х |
брухаце́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
брухаце́ю |
брухаце́ем |
2-я ас. |
брухаце́еш |
брухаце́еце |
3-я ас. |
брухаце́е |
брухаце́юць |
Прошлы час |
м. |
брухаце́ў |
брухаце́лі |
ж. |
брухаце́ла |
н. |
брухаце́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
брухаце́й |
брухаце́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
брухаце́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.