бруха́ніць

‘наядацца, набіваць жывот (бруханіць пуза)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бруха́ню бруха́нім
2-я ас. бруха́ніш бруха́ніце
3-я ас. бруха́ніць бруха́няць
Прошлы час
м. бруха́ніў бруха́нілі
ж. бруха́ніла
н. бруха́ніла
Загадны лад
2-я ас. бруха́нь бруха́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бруха́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)