брухаго́рлыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. брухаго́рлыя
Р. брухаго́рлых
Д. брухаго́рлым
В. брухаго́рлых
Т. брухаго́рлымі
М. брухаго́рлых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)