брухаце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. брухаце́ю брухаце́ем
2-я ас. брухаце́еш брухаце́еце
3-я ас. брухаце́е брухаце́юць
Прошлы час
м. брухаце́ў брухаце́лі
ж. брухаце́ла
н. брухаце́ла
Загадны лад
2-я ас. брухаце́й брухаце́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час брухаце́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)