але́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
але́йны |
але́йная |
але́йнае |
але́йныя |
| Р. |
але́йнага |
але́йнай але́йнае |
але́йнага |
але́йных |
| Д. |
але́йнаму |
але́йнай |
але́йнаму |
але́йным |
| В. |
але́йны (неадуш.) але́йнага (адуш.) |
але́йную |
але́йнае |
але́йныя (неадуш.) але́йных (адуш.) |
| Т. |
але́йным |
але́йнай але́йнаю |
але́йным |
але́йнымі |
| М. |
але́йным |
але́йнай |
але́йным |
але́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
але́йня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
але́йня |
але́йні |
| Р. |
але́йні |
але́йняў |
| Д. |
але́йні |
але́йням |
| В. |
але́йню |
але́йні |
| Т. |
але́йняй але́йняю |
але́йнямі |
| М. |
але́йні |
але́йнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
алейро́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
алейро́метр |
алейро́метры |
| Р. |
алейро́метра |
алейро́метраў |
| Д. |
алейро́метру |
алейро́метрам |
| В. |
алейро́метр |
алейро́метры |
| Т. |
алейро́метрам |
алейро́метрамі |
| М. |
алейро́метры |
алейро́метрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
алейро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
алейро́н |
| Р. |
алейро́ну |
| Д. |
алейро́ну |
| В. |
алейро́н |
| Т. |
алейро́нам |
| М. |
алейро́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
але́йшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
але́йшчык |
але́йшчыкі |
| Р. |
але́йшчыка |
але́йшчыкаў |
| Д. |
але́йшчыку |
але́йшчыкам |
| В. |
але́йшчыка |
але́йшчыкаў |
| Т. |
але́йшчыкам |
але́йшчыкамі |
| М. |
але́йшчыку |
але́йшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
але́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
але́каю |
але́каем |
| 2-я ас. |
але́каеш |
але́каеце |
| 3-я ас. |
але́кае |
але́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
але́каў |
але́калі |
| ж. |
але́кала |
| н. |
але́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
але́кай |
але́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
але́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
А́лекс
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
А́лекс |
А́лексы |
| Р. |
А́лекса |
А́лексаў |
| Д. |
А́лексу |
А́лексам |
| В. |
А́лекса |
А́лексаў |
| Т. |
А́лексам |
А́лексамі |
| М. |
А́лексе |
А́лексах |
Александро́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Александро́ва |
| Р. |
Александро́ва |
| Д. |
Александро́ву |
| В. |
Александро́ва |
| Т. |
Александро́вам |
| М. |
Александро́ве |
Александро́ў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Александро́ў |
| Р. |
Александро́ва |
| Д. |
Александро́ву |
| В. |
Александро́ў |
| Т. |
Александро́вам |
| М. |
Александро́ве |