сува́ць
‘соваць, усоўваць што-небудзь; перадаваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сую́ |
суё́м |
| 2-я ас. |
суе́ш |
суяце́ |
| 3-я ас. |
суе́ |
сую́ць |
| Прошлы час |
| м. |
сува́ў |
сува́лі |
| ж. |
сува́ла |
| н. |
сува́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сува́й |
сува́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
суючы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
суве́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суве́й |
суве́і |
| Р. |
суве́я |
суве́яў |
| Д. |
суве́ю |
суве́ям |
| В. |
суве́й |
суве́і |
| Т. |
суве́ем |
суве́ямі |
| М. |
суве́і |
суве́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сувені́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сувені́р |
сувені́ры |
| Р. |
сувені́ра |
сувені́раў |
| Д. |
сувені́ру |
сувені́рам |
| В. |
сувені́р |
сувені́ры |
| Т. |
сувені́рам |
сувені́рамі |
| М. |
сувені́ры |
сувені́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сувені́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сувені́рны |
сувені́рная |
сувені́рнае |
сувені́рныя |
| Р. |
сувені́рнага |
сувені́рнай сувені́рнае |
сувені́рнага |
сувені́рных |
| Д. |
сувені́рнаму |
сувені́рнай |
сувені́рнаму |
сувені́рным |
| В. |
сувені́рны (неадуш.) сувені́рнага (адуш.) |
сувені́рную |
сувені́рнае |
сувені́рныя (неадуш.) сувені́рных (адуш.) |
| Т. |
сувені́рным |
сувені́рнай сувені́рнаю |
сувені́рным |
сувені́рнымі |
| М. |
сувені́рным |
сувені́рнай |
сувені́рным |
сувені́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сувені́рчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сувені́рчык |
сувені́рчыкі |
| Р. |
сувені́рчыка |
сувені́рчыкаў |
| Д. |
сувені́рчыку |
сувені́рчыкам |
| В. |
сувені́рчык |
сувені́рчыкі |
| Т. |
сувені́рчыкам |
сувені́рчыкамі |
| М. |
сувені́рчыку |
сувені́рчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
суве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суве́рнік |
суве́рнікі |
| Р. |
суве́рніка |
суве́рнікаў |
| Д. |
суве́рніку |
суве́рнікам |
| В. |
суве́рніка |
суве́рнікаў |
| Т. |
суве́рнікам |
суве́рнікамі |
| М. |
суве́рніку |
суве́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
суверэ́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суверэ́н |
суверэ́ны |
| Р. |
суверэ́на |
суверэ́наў |
| Д. |
суверэ́ну |
суверэ́нам |
| В. |
суверэ́на |
суверэ́наў |
| Т. |
суверэ́нам |
суверэ́намі |
| М. |
суверэ́не |
суверэ́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суверэніза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суверэніза́цыя |
| Р. |
суверэніза́цыі |
| Д. |
суверэніза́цыі |
| В. |
суверэніза́цыю |
| Т. |
суверэніза́цыяй суверэніза́цыяю |
| М. |
суверэніза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
суверэнітэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суверэнітэ́т |
| Р. |
суверэнітэ́ту |
| Д. |
суверэнітэ́ту |
| В. |
суверэнітэ́т |
| Т. |
суверэнітэ́там |
| М. |
суверэнітэ́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суверэ́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| суверэ́нна |
суверэ́нней |
- |