сува́ць

‘соваць, усоўваць што-небудзь; перадаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сую́ суё́м
2-я ас. суе́ш суяце́
3-я ас. суе́ сую́ць
Прошлы час
м. сува́ў сува́лі
ж. сува́ла
н. сува́ла
Загадны лад
2-я ас. сува́й сува́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час суючы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)