Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

знямо́жанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знямо́жаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знямо́жаны	знямо́жаная	знямо́жанае	знямо́жаныя
Р.	знямо́жанага	знямо́жанай знямо́жанае	знямо́жанага	знямо́жаных
Д.	знямо́жанаму	знямо́жанай	знямо́жанаму	знямо́жаным
В.	знямо́жаны (неадуш.) знямо́жанага (адуш.)	знямо́жаную	знямо́жанае	знямо́жаныя (неадуш.) знямо́жаных (адуш.)
Т.	знямо́жаным	знямо́жанай знямо́жанаю	знямо́жаным	знямо́жанымі
М.	знямо́жаным	знямо́жанай	знямо́жаным	знямо́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знямо́жаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знямо́жаны	знямо́жаная	знямо́жанае	знямо́жаныя
Р.	знямо́жанага	знямо́жанай знямо́жанае	знямо́жанага	знямо́жаных
Д.	знямо́жанаму	знямо́жанай	знямо́жанаму	знямо́жаным
В.	знямо́жаны (неадуш.) знямо́жанага (адуш.)	знямо́жаную	знямо́жанае	знямо́жаныя (неадуш.) знямо́жаных (адуш.)
Т.	знямо́жаным	знямо́жанай знямо́жанаю	знямо́жаным	знямо́жанымі
М.	знямо́жаным	знямо́жанай	знямо́жаным	знямо́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знямо́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знямо́жаны	знямо́жаная	знямо́жанае	знямо́жаныя
Р.	знямо́жанага	знямо́жанай знямо́жанае	знямо́жанага	знямо́жаных
Д.	знямо́жанаму	знямо́жанай	знямо́жанаму	знямо́жаным
В.	знямо́жаны (неадуш.) знямо́жанага (адуш.)	знямо́жаную	знямо́жанае	знямо́жаныя (неадуш.) знямо́жаных (адуш.)
Т.	знямо́жаным	знямо́жанай знямо́жанаю	знямо́жаным	знямо́жанымі
М.	знямо́жаным	знямо́жанай	знямо́жаным	знямо́жаных

Кароткая форма: знямо́жана.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знямо́жліва

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
знямо́жліва	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

знямо́жлівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знямо́жлівы	знямо́жлівая	знямо́жлівае	знямо́жлівыя
Р.	знямо́жлівага	знямо́жлівай знямо́жлівае	знямо́жлівага	знямо́жлівых
Д.	знямо́жліваму	знямо́жлівай	знямо́жліваму	знямо́жлівым
В.	знямо́жлівы (неадуш.) знямо́жлівага (адуш.)	знямо́жлівую	знямо́жлівае	знямо́жлівыя (неадуш.) знямо́жлівых (адуш.)
Т.	знямо́жлівым	знямо́жлівай знямо́жліваю	знямо́жлівым	знямо́жлівымі
М.	знямо́жлівым	знямо́жлівай	знямо́жлівым	знямо́жлівых

Крыніцы: piskunou2012.

знямо́жна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
знямо́жна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

знямо́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

знямо́жны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знямо́жны	знямо́жная	знямо́жнае	знямо́жныя
Р.	знямо́жнага	знямо́жнай знямо́жнае	знямо́жнага	знямо́жных
Д.	знямо́жнаму	знямо́жнай	знямо́жнаму	знямо́жным
В.	знямо́жны (неадуш.) знямо́жнага (адуш.)	знямо́жную	знямо́жнае	знямо́жныя (неадуш.) знямо́жных (адуш.)
Т.	знямо́жным	знямо́жнай знямо́жнаю	знямо́жным	знямо́жнымі
М.	знямо́жным	знямо́жнай	знямо́жным	знямо́жных

Крыніцы: piskunou2012.

зняна́цкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum