зно́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зно́шваюся |
зно́шваемся |
| 2-я ас. |
зно́шваешся |
зно́шваецеся |
| 3-я ас. |
зно́шваецца |
зно́шваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
зно́шваўся |
зно́шваліся |
| ж. |
зно́швалася |
| н. |
зно́швалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зно́швайся |
зно́швайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зно́шваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зно́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зно́шваю |
зно́шваем |
| 2-я ас. |
зно́шваеш |
зно́шваеце |
| 3-я ас. |
зно́швае |
зно́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
зно́шваў |
зно́швалі |
| ж. |
зно́швала |
| н. |
зно́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зно́швай |
зно́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зно́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зну́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зну́да |
| Р. |
зну́ды |
| Д. |
зну́дзе |
| В. |
зну́ду |
| Т. |
зну́дай зну́даю |
| М. |
зну́дзе |
Крыніцы:
piskunou2012.
зну́джанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зну́джанасць |
| Р. |
зну́джанасці |
| Д. |
зну́джанасці |
| В. |
зну́джанасць |
| Т. |
зну́джанасцю |
| М. |
зну́джанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
зну́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зну́джаны |
зну́джаная |
зну́джанае |
зну́джаныя |
| Р. |
зну́джанага |
зну́джанай зну́джанае |
зну́джанага |
зну́джаных |
| Д. |
зну́джанаму |
зну́джанай |
зну́джанаму |
зну́джаным |
| В. |
зну́джаны (неадуш.) зну́джанага (адуш.) |
зну́джаную |
зну́джанае |
зну́джаныя (неадуш.) зну́джаных (адуш.) |
| Т. |
зну́джаным |
зну́джанай зну́джанаю |
зну́джаным |
зну́джанымі |
| М. |
зну́джаным |
зну́джанай |
зну́джаным |
зну́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
знуджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знуджа́юся |
знуджа́емся |
| 2-я ас. |
знуджа́ешся |
знуджа́ецеся |
| 3-я ас. |
знуджа́ецца |
знуджа́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
знуджа́ўся |
знуджа́ліся |
| ж. |
знуджа́лася |
| н. |
знуджа́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знуджа́йся |
знуджа́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
знуджа́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знуджа́ць
‘наводзіць на каго-небудзь тугу, нуду; надакучваць каму-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знуджа́ю |
знуджа́ем |
| 2-я ас. |
знуджа́еш |
знуджа́еце |
| 3-я ас. |
знуджа́е |
знуджа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
знуджа́ў |
знуджа́лі |
| ж. |
знуджа́ла |
| н. |
знуджа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знуджа́й |
знуджа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
знуджа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знуджо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знуджо́ны |
знуджо́ная |
знуджо́нае |
знуджо́ныя |
| Р. |
знуджо́нага |
знуджо́най знуджо́нае |
знуджо́нага |
знуджо́ных |
| Д. |
знуджо́наму |
знуджо́най |
знуджо́наму |
знуджо́ным |
| В. |
знуджо́ны (неадуш.) знуджо́нага (адуш.) |
знуджо́ную |
знуджо́нае |
знуджо́ныя (неадуш.) знуджо́ных (адуш.) |
| Т. |
знуджо́ным |
знуджо́най знуджо́наю |
знуджо́ным |
знуджо́нымі |
| М. |
знуджо́ным |
знуджо́най |
знуджо́ным |
знуджо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.