знуджа́ць

‘наводзіць на каго-небудзь тугу, нуду; надакучваць каму-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знуджа́ю знуджа́ем
2-я ас. знуджа́еш знуджа́еце
3-я ас. знуджа́е знуджа́юць
Прошлы час
м. знуджа́ў знуджа́лі
ж. знуджа́ла
н. знуджа́ла
Загадны лад
2-я ас. знуджа́й знуджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знуджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)