Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 

знітава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. знітава́насць
Р. знітава́насці
Д. знітава́насці
В. знітава́насць
Т. знітава́насцю
М. знітава́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знітава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. знітава́нне знітава́нні
Р. знітава́ння знітава́нняў
Д. знітава́нню знітава́нням
В. знітава́нне знітава́нні
Т. знітава́ннем знітава́ннямі
М. знітава́нні знітава́ннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

знітава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знітава́ны знітава́ная знітава́нае знітава́ныя
Р. знітава́нага знітава́най
знітава́нае		 знітава́нага знітава́ных
Д. знітава́наму знітава́най знітава́наму знітава́ным
В. знітава́ны (неадуш.)
знітава́нага (адуш.)		 знітава́ную знітава́нае знітава́ныя (неадуш.)
знітава́ных (адуш.)
Т. знітава́ным знітава́най
знітава́наю		 знітава́ным знітава́нымі
М. знітава́ным знітава́най знітава́ным знітава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знітава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знітава́ны знітава́ная знітава́нае знітава́ныя
Р. знітава́нага знітава́най
знітава́нае		 знітава́нага знітава́ных
Д. знітава́наму знітава́най знітава́наму знітава́ным
В. знітава́ны (неадуш.)
знітава́нага (адуш.)		 знітава́ную знітава́нае знітава́ныя (неадуш.)
знітава́ных (адуш.)
Т. знітава́ным знітава́най
знітава́наю		 знітава́ным знітава́нымі
М. знітава́ным знітава́най знітава́ным знітава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знітава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знітава́ны знітава́ная знітава́нае знітава́ныя
Р. знітава́нага знітава́най
знітава́нае		 знітава́нага знітава́ных
Д. знітава́наму знітава́най знітава́наму знітава́ным
В. знітава́ны (неадуш.)
знітава́нага (адуш.)		 знітава́ную знітава́нае знітава́ныя (неадуш.)
знітава́ных (адуш.)
Т. знітава́ным знітава́най
знітава́наю		 знітава́ным знітава́нымі
М. знітава́ным знітава́най знітава́ным знітава́ных

Кароткая форма: знітава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знітава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зніту́ецца зніту́юцца
Прошлы час
м. знітава́ўся знітава́ліся
ж. знітава́лася
н. знітава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знітава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зніту́ю зніту́ем
2-я ас. зніту́еш зніту́еце
3-я ас. зніту́е зніту́юць
Прошлы час
м. знітава́ў знітава́лі
ж. знітава́ла
н. знітава́ла
Загадны лад
2-я ас. зніту́й зніту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час знітава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зні́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зні́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

зні́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зні́тнасць
Р. зні́тнасці
Д. зні́тнасці
В. зні́тнасць
Т. зні́тнасцю
М. зні́тнасці

Крыніцы: piskunou2012.

зні́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зні́тны зні́тная зні́тнае зні́тныя
Р. зні́тнага зні́тнай
зні́тнае		 зні́тнага зні́тных
Д. зні́тнаму зні́тнай зні́тнаму зні́тным
В. зні́тны (неадуш.)
зні́тнага (адуш.)		 зні́тную зні́тнае зні́тныя (неадуш.)
зні́тных (адуш.)
Т. зні́тным зні́тнай
зні́тнаю		 зні́тным зні́тнымі
М. зні́тным зні́тнай зні́тным зні́тных

Крыніцы: piskunou2012.