распуха́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распуха́ю |
распуха́ем |
| 2-я ас. |
распуха́еш |
распуха́еце |
| 3-я ас. |
распуха́е |
распуха́юць |
| Прошлы час |
| м. |
распуха́ў |
распуха́лі |
| ж. |
распуха́ла |
| н. |
распуха́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
распуха́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
распу́хла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| распу́хла |
- |
- |
распу́хласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
распу́хласць |
| Р. |
распу́хласці |
| Д. |
распу́хласці |
| В. |
распу́хласць |
| Т. |
распу́хласцю |
| М. |
распу́хласці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
распу́хлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
распу́хлы |
распу́хлая |
распу́хлае |
распу́хлыя |
| Р. |
распу́хлага |
распу́хлай распу́хлае |
распу́хлага |
распу́хлых |
| Д. |
распу́хламу |
распу́хлай |
распу́хламу |
распу́хлым |
| В. |
распу́хлы (неадуш.) распу́хлага (адуш.) |
распу́хлую |
распу́хлае |
распу́хлыя (неадуш.) распу́хлых (адуш.) |
| Т. |
распу́хлым |
распу́хлай распу́хлаю |
распу́хлым |
распу́хлымі |
| М. |
распу́хлым |
распу́хлай |
распу́хлым |
распу́хлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
распу́хлы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
распу́хлы |
распу́хлая |
распу́хлае |
распу́хлыя |
| Р. |
распу́хлага |
распу́хлай распу́хлае |
распу́хлага |
распу́хлых |
| Д. |
распу́хламу |
распу́хлай |
распу́хламу |
распу́хлым |
| В. |
распу́хлы (неадуш.) распу́хлага (адуш.) |
распу́хлую |
распу́хлае |
распу́хлыя (неадуш.) распу́хлых (адуш.) |
| Т. |
распу́хлым |
распу́хлай распу́хлаю |
распу́хлым |
распу́хлымі |
| М. |
распу́хлым |
распу́хлай |
распу́хлым |
распу́хлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
распу́хнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распу́хну |
распу́хнем |
| 2-я ас. |
распу́хнеш |
распу́хнеце |
| 3-я ас. |
распу́хне |
распу́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
распу́х |
распу́хлі |
| ж. |
распу́хла |
| н. |
распу́хла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
распу́хні |
распу́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
распу́хшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Распу́цце
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Распу́цце |
| Р. |
Распу́цця |
| Д. |
Распу́ццю |
| В. |
Распу́цце |
| Т. |
Распу́ццем |
| М. |
Распу́цці |