абібо́цтваваць
‘гультаяваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абібо́цтвую |
абібо́цтвуем |
| 2-я ас. |
абібо́цтвуеш |
абібо́цтвуеце |
| 3-я ас. |
абібо́цтвуе |
абібо́цтвуюць |
| Прошлы час |
| м. |
абібо́цтваваў |
абібо́цтвавалі |
| ж. |
абібо́цтвавала |
| н. |
абібо́цтвавала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абібо́цтвуй |
абібо́цтвуйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абібо́цтвуючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіва́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абіва́льшчык |
абіва́льшчыкі |
| Р. |
абіва́льшчыка |
абіва́льшчыкаў |
| Д. |
абіва́льшчыку |
абіва́льшчыкам |
| В. |
абіва́льшчыка |
абіва́льшчыкаў |
| Т. |
абіва́льшчыкам |
абіва́льшчыкамі |
| М. |
абіва́льшчыку |
абіва́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абіва́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абіва́льшчыца |
абіва́льшчыцы |
| Р. |
абіва́льшчыцы |
абіва́льшчыц |
| Д. |
абіва́льшчыцы |
абіва́льшчыцам |
| В. |
абіва́льшчыцу |
абіва́льшчыц |
| Т. |
абіва́льшчыцай абіва́льшчыцаю |
абіва́льшчыцамі |
| М. |
абіва́льшчыцы |
абіва́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абіва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абіва́нне |
| Р. |
абіва́ння |
| Д. |
абіва́нню |
| В. |
абіва́нне |
| Т. |
абіва́ннем |
| М. |
абіва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абіва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абіва́ны |
абіва́ная |
абіва́нае |
абіва́ныя |
| Р. |
абіва́нага |
абіва́най абіва́нае |
абіва́нага |
абіва́ных |
| Д. |
абіва́наму |
абіва́най |
абіва́наму |
абіва́ным |
| В. |
абіва́ны (неадуш.) абіва́нага (адуш.) |
абіва́ную |
абіва́нае |
абіва́ныя (неадуш.) абіва́ных (адуш.) |
| Т. |
абіва́ным |
абіва́най абіва́наю |
абіва́ным |
абіва́нымі |
| М. |
абіва́ным |
абіва́най |
абіва́ным |
абіва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абіва́ецца |
абіва́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
абіва́ўся |
абіва́ліся |
| ж. |
абіва́лася |
| н. |
абіва́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абіва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абіва́ю |
абіва́ем |
| 2-я ас. |
абіва́еш |
абіва́еце |
| 3-я ас. |
абіва́е |
абіва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абіва́ў |
абіва́лі |
| ж. |
абіва́ла |
| н. |
абіва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абіва́й |
абіва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абіва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абі́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абі́вачны |
абі́вачная |
абі́вачнае |
абі́вачныя |
| Р. |
абі́вачнага |
абі́вачнай абі́вачнае |
абі́вачнага |
абі́вачных |
| Д. |
абі́вачнаму |
абі́вачнай |
абі́вачнаму |
абі́вачным |
| В. |
абі́вачны (неадуш.) абі́вачнага (адуш.) |
абі́вачную |
абі́вачнае |
абі́вачныя (неадуш.) абі́вачных (адуш.) |
| Т. |
абі́вачным |
абі́вачнай абі́вачнаю |
абі́вачным |
абі́вачнымі |
| М. |
абі́вачным |
абі́вачнай |
абі́вачным |
абі́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Абі́давічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Абі́давічы |
| Р. |
Абі́давіч |
| Д. |
Абі́давічам |
| В. |
Абі́давічы |
| Т. |
Абі́давічамі |
| М. |
Абі́давічах |