зна́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зна́юся |
зна́емся |
| 2-я ас. |
зна́ешся |
зна́ецеся |
| 3-я ас. |
зна́ецца |
зна́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
зна́ўся |
зна́ліся |
| ж. |
зна́лася |
| н. |
зна́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зна́йся |
зна́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зна́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знаццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
знаццё́ |
| Р. |
знацця́ |
| Д. |
знаццю́ |
| В. |
знаццё́ |
| Т. |
знаццём |
| М. |
знацці́ |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
знацыяналізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знацыяналізава́ны |
знацыяналізава́ная |
знацыяналізава́нае |
знацыяналізава́ныя |
| Р. |
знацыяналізава́нага |
знацыяналізава́най знацыяналізава́нае |
знацыяналізава́нага |
знацыяналізава́ных |
| Д. |
знацыяналізава́наму |
знацыяналізава́най |
знацыяналізава́наму |
знацыяналізава́ным |
| В. |
знацыяналізава́ны (неадуш.) знацыяналізава́нага (адуш.) |
знацыяналізава́ную |
знацыяналізава́нае |
знацыяналізава́ныя (неадуш.) знацыяналізава́ных (адуш.) |
| Т. |
знацыяналізава́ным |
знацыяналізава́най знацыяналізава́наю |
знацыяналізава́ным |
знацыяналізава́нымі |
| М. |
знацыяналізава́ным |
знацыяналізава́най |
знацыяналізава́ным |
знацыяналізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
знацыяналізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знацыяналізу́ю |
знацыяналізу́ем |
| 2-я ас. |
знацыяналізу́еш |
знацыяналізу́еце |
| 3-я ас. |
знацыяналізу́е |
знацыяналізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
знацыяналізава́ў |
знацыяналізава́лі |
| ж. |
знацыяналізава́ла |
| н. |
знацыяналізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знацыяналізу́й |
знацыяналізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знацыяналізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зна́ць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зна́ць |
| Р. |
зна́ці |
| Д. |
зна́ці |
| В. |
зна́ць |
| Т. |
зна́ццю |
| М. |
зна́ці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
зна́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зна́ю |
зна́ем |
| 2-я ас. |
зна́еш |
зна́еце |
| 3-я ас. |
зна́е |
зна́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зна́ў |
зна́лі |
| ж. |
зна́ла |
| н. |
зна́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зна́й |
зна́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зна́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
зна́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зна́чанне |
| Р. |
зна́чання |
| Д. |
зна́чанню |
| В. |
зна́чанне |
| Т. |
зна́чаннем |
| М. |
зна́чанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зна́чаннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зна́чаннік |
зна́чаннікі |
| Р. |
зна́чанніка |
зна́чаннікаў |
| Д. |
зна́чанніку |
зна́чаннікам |
| В. |
зна́чаннік |
зна́чаннікі |
| Т. |
зна́чаннікам |
зна́чаннікамі |
| М. |
зна́чанніку |
зна́чанніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зна́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зна́чаны |
зна́чаная |
зна́чанае |
зна́чаныя |
| Р. |
зна́чанага |
зна́чанай зна́чанае |
зна́чанага |
зна́чаных |
| Д. |
зна́чанаму |
зна́чанай |
зна́чанаму |
зна́чаным |
| В. |
зна́чаны (неадуш.) зна́чанага (адуш.) |
зна́чаную |
зна́чанае |
зна́чаныя (неадуш.) зна́чаных (адуш.) |
| Т. |
зна́чаным |
зна́чанай зна́чанаю |
зна́чаным |
зна́чанымі |
| М. |
зна́чаным |
зна́чанай |
зна́чаным |
зна́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зна́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зна́чаны |
зна́чаная |
зна́чанае |
зна́чаныя |
| Р. |
зна́чанага |
зна́чанай зна́чанае |
зна́чанага |
зна́чаных |
| Д. |
зна́чанаму |
зна́чанай |
зна́чанаму |
зна́чаным |
| В. |
зна́чаны (неадуш.) зна́чанага (адуш.) |
зна́чаную |
зна́чанае |
зна́чаныя (неадуш.) зна́чаных (адуш.) |
| Т. |
зна́чаным |
зна́чанай зна́чанаю |
зна́чаным |
зна́чанымі |
| М. |
зна́чаным |
зна́чанай |
зна́чаным |
зна́чаных |
Кароткая форма: зна́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.