Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

распу́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. распу́снік распу́снікі
Р. распу́сніка распу́снікаў
Д. распу́сніку распу́снікам
В. распу́сніка распу́снікаў
Т. распу́снікам распу́снікамі
М. распу́сніку распу́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

распу́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. распу́сніца распу́сніцы
Р. распу́сніцы распу́сніц
Д. распу́сніцы распу́сніцам
В. распу́сніцу распу́сніц
Т. распу́сніцай
распу́сніцаю		 распу́сніцамі
М. распу́сніцы распу́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

распу́сніцкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распу́сніцкі распу́сніцкая распу́сніцкае распу́сніцкія
Р. распу́сніцкага распу́сніцкай
распу́сніцкае		 распу́сніцкага распу́сніцкіх
Д. распу́сніцкаму распу́сніцкай распу́сніцкаму распу́сніцкім
В. распу́сніцкі
распу́сніцкага		 распу́сніцкую распу́сніцкае распу́сніцкія
Т. распу́сніцкім распу́сніцкай
распу́сніцкаю		 распу́сніцкім распу́сніцкімі
М. распу́сніцкім распу́сніцкай распу́сніцкім распу́сніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

распу́сніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распу́сніцкі распу́сніцкая распу́сніцкае распу́сніцкія
Р. распу́сніцкага распу́сніцкай
распу́сніцкае		 распу́сніцкага распу́сніцкіх
Д. распу́сніцкаму распу́сніцкай распу́сніцкаму распу́сніцкім
В. распу́сніцкі
распу́сніцкага		 распу́сніцкую распу́сніцкае распу́сніцкія
Т. распу́сніцкім распу́сніцкай
распу́сніцкаю		 распу́сніцкім распу́сніцкімі
М. распу́сніцкім распу́сніцкай распу́сніцкім распу́сніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

распу́снічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. распу́снічаю распу́снічаем
2-я ас. распу́снічаеш распу́снічаеце
3-я ас. распу́снічае распу́снічаюць
Прошлы час
м. распу́снічаў распу́снічалі
ж. распу́снічала
н. распу́снічала
Загадны лад
2-я ас. распу́снічай распу́снічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час распу́снічаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

распу́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распу́сны распу́сная распу́снае распу́сныя
Р. распу́снага распу́снай
распу́снае		 распу́снага распу́сных
Д. распу́снаму распу́снай распу́снаму распу́сным
В. распу́сны (неадуш.)
распу́снага (адуш.)		 распу́сную распу́снае распу́сныя (неадуш.)
распу́сных (адуш.)
Т. распу́сным распу́снай
распу́снаю		 распу́сным распу́снымі
М. распу́сным распу́снай распу́сным распу́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

распу́ста

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. распу́ста распу́сты
Р. распу́сты распу́ст
распу́стаў
Д. распу́сце распу́стам
В. распу́сту распу́ст
распу́стаў
Т. распу́стай
распу́стаю		 распу́стамі
М. распу́сце распу́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

распу́ста

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. распу́ста распу́сты
Р. распу́сты распу́ст
распу́стаў
Д. распу́сту распу́стам
В. распу́сту распу́ст
распу́стаў
Т. распу́стам распу́стамі
М. распу́сце распу́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

распу́ста

‘свавольства’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. распу́ста
Р. распу́сты
Д. распу́сце
В. распу́сту
Т. распу́стай
распу́стаю
М. распу́сце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

распу́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. распу́стка распу́сткі
Р. распу́сткі распу́стак
Д. распу́стцы распу́сткам
В. распу́стку распу́стак
Т. распу́сткай
распу́сткаю		 распу́сткамі
М. распу́стцы распу́стках

Крыніцы: piskunou2012.