Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прыкме́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкме́тны прыкме́тная прыкме́тнае прыкме́тныя
Р. прыкме́тнага прыкме́тнай
прыкме́тнае		 прыкме́тнага прыкме́тных
Д. прыкме́тнаму прыкме́тнай прыкме́тнаму прыкме́тным
В. прыкме́тны (неадуш.)
прыкме́тнага (адуш.)		 прыкме́тную прыкме́тнае прыкме́тныя (неадуш.)
прыкме́тных (адуш.)
Т. прыкме́тным прыкме́тнай
прыкме́тнаю		 прыкме́тным прыкме́тнымі
М. прыкме́тным прыкме́тнай прыкме́тным прыкме́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыкме́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыкме́ціна прыкме́ціны
Р. прыкме́ціны прыкме́цін
Д. прыкме́ціне прыкме́цінам
В. прыкме́ціну прыкме́ціны
Т. прыкме́цінай
прыкме́цінаю		 прыкме́цінамі
М. прыкме́ціне прыкме́цінах

Крыніцы: piskunou2012.

прыкме́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкме́чуся прыкме́цімся
2-я ас. прыкме́цішся прыкме́ціцеся
3-я ас. прыкме́ціцца прыкме́цяцца
Прошлы час
м. прыкме́ціўся прыкме́ціліся
ж. прыкме́цілася
н. прыкме́цілася
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкме́ціўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыкме́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкме́чу прыкме́цім
2-я ас. прыкме́ціш прыкме́ціце
3-я ас. прыкме́ціць прыкме́цяць
Прошлы час
м. прыкме́ціў прыкме́цілі
ж. прыкме́ціла
н. прыкме́ціла
Загадны лад
2-я ас. прыкме́ць прыкме́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкме́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыкме́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкме́чаны прыкме́чаная прыкме́чанае прыкме́чаныя
Р. прыкме́чанага прыкме́чанай
прыкме́чанае		 прыкме́чанага прыкме́чаных
Д. прыкме́чанаму прыкме́чанай прыкме́чанаму прыкме́чаным
В. прыкме́чаны (неадуш.)
прыкме́чанага (адуш.)		 прыкме́чаную прыкме́чанае прыкме́чаныя (неадуш.)
прыкме́чаных (адуш.)
Т. прыкме́чаным прыкме́чанай
прыкме́чанаю		 прыкме́чаным прыкме́чанымі
М. прыкме́чаным прыкме́чанай прыкме́чаным прыкме́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

прыкме́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкме́чаны прыкме́чаная прыкме́чанае прыкме́чаныя
Р. прыкме́чанага прыкме́чанай
прыкме́чанае		 прыкме́чанага прыкме́чаных
Д. прыкме́чанаму прыкме́чанай прыкме́чанаму прыкме́чаным
В. прыкме́чаны (неадуш.)
прыкме́чанага (адуш.)		 прыкме́чаную прыкме́чанае прыкме́чаныя (неадуш.)
прыкме́чаных (адуш.)
Т. прыкме́чаным прыкме́чанай
прыкме́чанаю		 прыкме́чаным прыкме́чанымі
М. прыкме́чаным прыкме́чанай прыкме́чаным прыкме́чаных

Кароткая форма: прыкме́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыкмяча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыкмяча́ецца прыкмяча́юцца
Прошлы час
м. прыкмяча́ўся прыкмяча́ліся
ж. прыкмяча́лася
н. прыкмяча́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

прыкмяча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыкмяча́ю прыкмяча́ем
2-я ас. прыкмяча́еш прыкмяча́еце
3-я ас. прыкмяча́е прыкмяча́юць
Прошлы час
м. прыкмяча́ў прыкмяча́лі
ж. прыкмяча́ла
н. прыкмяча́ла
Загадны лад
2-я ас. прыкмяча́й прыкмяча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыкмяча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыко́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыко́ваны прыко́ваная прыко́ванае прыко́ваныя
Р. прыко́ванага прыко́ванай
прыко́ванае		 прыко́ванага прыко́ваных
Д. прыко́ванаму прыко́ванай прыко́ванаму прыко́ваным
В. прыко́ваны
прыко́ванага		 прыко́ваную прыко́ванае прыко́ваныя
прыко́ваных
Т. прыко́ваным прыко́ванай
прыко́ванаю		 прыко́ваным прыко́ванымі
М. прыко́ваным прыко́ванай прыко́ваным прыко́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

прыко́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыко́ваны прыко́ваная прыко́ванае прыко́ваныя
Р. прыко́ванага прыко́ванай
прыко́ванае		 прыко́ванага прыко́ваных
Д. прыко́ванаму прыко́ванай прыко́ванаму прыко́ваным
В. прыко́ваны
прыко́ванага		 прыко́ваную прыко́ванае прыко́ваныя
прыко́ваных
Т. прыко́ваным прыко́ванай
прыко́ванаю		 прыко́ваным прыко́ванымі
М. прыко́ваным прыко́ванай прыко́ваным прыко́ваных

Кароткая форма: прыко́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.