прыкме́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыкме́ціна прыкме́ціны
Р. прыкме́ціны прыкме́цін
Д. прыкме́ціне прыкме́цінам
В. прыкме́ціну прыкме́ціны
Т. прыкме́цінай
прыкме́цінаю		 прыкме́цінамі
М. прыкме́ціне прыкме́цінах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)