прыко́каць
‘прыбіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прыко́каю | прыко́каем | |
| прыко́каеш | прыко́каеце | |
| прыко́кае | прыко́каюць | |
| Прошлы час | ||
| прыко́каў | прыко́калі | |
| прыко́кала | ||
| прыко́кала | ||
| Загадны лад | ||
| прыко́кай | прыко́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыко́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)