Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

знаро́к

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
знаро́к	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знаро́кавасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

знаро́кавы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знаро́кавы	знаро́кавая	знаро́кавае	знаро́кавыя
Р.	знаро́кавага	знаро́кавай знаро́кавае	знаро́кавага	знаро́кавых
Д.	знаро́каваму	знаро́кавай	знаро́каваму	знаро́кавым
В.	знаро́кавы (неадуш.) знаро́кавага (адуш.)	знаро́кавую	знаро́кавае	знаро́кавыя (неадуш.) знаро́кавых (адуш.)
Т.	знаро́кавым	знаро́кавай знаро́каваю	знаро́кавым	знаро́кавымі
М.	знаро́кавым	знаро́кавай	знаро́кавым	знаро́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

знаро́кам

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
знаро́кам	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

знаро́клівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знаро́клівы	знаро́клівая	знаро́клівае	знаро́клівыя
Р.	знаро́клівага	знаро́клівай знаро́клівае	знаро́клівага	знаро́клівых
Д.	знаро́кліваму	знаро́клівай	знаро́кліваму	знаро́клівым
В.	знаро́клівы (неадуш.) знаро́клівага (адуш.)	знаро́клівую	знаро́клівае	знаро́клівыя (неадуш.) знаро́клівых (адуш.)
Т.	знаро́клівым	знаро́клівай знаро́кліваю	знаро́клівым	знаро́клівымі
М.	знаро́клівым	знаро́клівай	знаро́клівым	знаро́клівых

Крыніцы: piskunou2012.

знаро́ўлены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знаро́ўлены	знаро́ўленая	знаро́ўленае	знаро́ўленыя
Р.	знаро́ўленага	знаро́ўленай знаро́ўленае	знаро́ўленага	знаро́ўленых
Д.	знаро́ўленаму	знаро́ўленай	знаро́ўленаму	знаро́ўленым
В.	знаро́ўлены (неадуш.) знаро́ўленага (адуш.)	знаро́ўленую	знаро́ўленае	знаро́ўленыя (неадуш.) знаро́ўленых (адуш.)
Т.	знаро́ўленым	знаро́ўленай знаро́ўленаю	знаро́ўленым	знаро́ўленымі
М.	знаро́ўленым	знаро́ўленай	знаро́ўленым	знаро́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

знаро́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знаро́ўлены	знаро́ўленая	знаро́ўленае	знаро́ўленыя
Р.	знаро́ўленага	знаро́ўленай знаро́ўленае	знаро́ўленага	знаро́ўленых
Д.	знаро́ўленаму	знаро́ўленай	знаро́ўленаму	знаро́ўленым
В.	знаро́ўлены (неадуш.) знаро́ўленага (адуш.)	знаро́ўленую	знаро́ўленае	знаро́ўленыя (неадуш.) знаро́ўленых (адуш.)
Т.	знаро́ўленым	знаро́ўленай знаро́ўленаю	знаро́ўленым	знаро́ўленымі
М.	знаро́ўленым	знаро́ўленай	знаро́ўленым	знаро́ўленых

Кароткая форма: знаро́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

знаро́члівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знаро́члівы	знаро́члівая	знаро́члівае	знаро́члівыя
Р.	знаро́члівага	знаро́члівай знаро́члівае	знаро́члівага	знаро́члівых
Д.	знаро́чліваму	знаро́члівай	знаро́чліваму	знаро́члівым
В.	знаро́члівы (неадуш.) знаро́члівага (адуш.)	знаро́члівую	знаро́члівае	знаро́члівыя (неадуш.) знаро́члівых (адуш.)
Т.	знаро́члівым	знаро́члівай знаро́чліваю	знаро́члівым	знаро́члівымі
М.	знаро́члівым	знаро́члівай	знаро́члівым	знаро́члівых

Крыніцы: piskunou2012.

знаро́чыста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
знаро́чыста	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

знаро́чыстасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Verbum