знадво́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| знадво́рнасць | |
| знадво́рнасці | |
| знадво́рнасці | |
| знадво́рнасць | |
| знадво́рнасцю | |
| знадво́рнасці |
Крыніцы:
знадво́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| знадво́рнасць | |
| знадво́рнасці | |
| знадво́рнасці | |
| знадво́рнасць | |
| знадво́рнасцю | |
| знадво́рнасці |
Крыніцы:
знадво́рны
прыметнік, адносны
| знадво́рны | знадво́рная | знадво́рнае | знадво́рныя | |
| знадво́рнага | знадво́рнай знадво́рнае |
знадво́рнага | знадво́рных | |
| знадво́рнаму | знадво́рнай | знадво́рнаму | знадво́рным | |
| знадво́рны ( знадво́рнага ( |
знадво́рную | знадво́рнае | знадво́рныя ( знадво́рных ( |
|
| знадво́рным | знадво́рнай знадво́рнаю |
знадво́рным | знадво́рнымі | |
| знадво́рным | знадво́рнай | знадво́рным | знадво́рных | |
Крыніцы:
знадво́р’я
прыслоўе
| знадво́р’я | - | - |
Крыніцы:
зна́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зна́джу | зна́дзім | |
| зна́дзіш | зна́дзіце | |
| зна́дзіць | зна́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| зна́дзіў | зна́дзілі | |
| зна́дзіла | ||
| зна́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| зна́дзь | зна́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зна́дзіўшы | ||
Крыніцы:
знадо́біцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| знадо́блюся | знадо́бімся | |
| знадо́бішся | знадо́біцеся | |
| знадо́біцца | знадо́бяцца | |
| Прошлы час | ||
| знадо́біўся | знадо́біліся | |
| знадо́білася | ||
| знадо́білася | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| знадо́біўшыся | ||
Крыніцы:
знаё́ма
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| знаё́ма | - | - |
знаё́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| знаё́масць | |
| знаё́масці | |
| знаё́масці | |
| знаё́масць | |
| знаё́масцю | |
| знаё́масці |
Крыніцы:
знаё́мая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| знаё́мая | знаё́мыя | |
| знаё́май | знаё́мых | |
| знаё́май | знаё́мым | |
| знаё́мую | знаё́мых | |
| знаё́май знаё́маю |
знаё́мымі | |
| знаё́май | знаё́мых |
Крыніцы:
знаё́мец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| знаё́мец | знаё́мцы | |
| знаё́мца | знаё́мцаў | |
| знаё́мцу | знаё́мцам | |
| знаё́мца | знаё́мцаў | |
| знаё́мцам | знаё́мцамі | |
| знаё́мцу | знаё́мцах |
Крыніцы:
знаё́міцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| знаё́млюся | знаё́мімся | |
| знаё́мішся | знаё́міцеся | |
| знаё́міцца | знаё́мяцца | |
| Прошлы час | ||
| знаё́міўся | знаё́міліся | |
| знаё́мілася | ||
| знаё́мілася | ||
| Загадны лад | ||
| знаё́мся | знаё́мцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| знаё́мячыся | ||
Крыніцы: