распу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
распу́джаны |
распу́джаная |
распу́джанае |
распу́джаныя |
| Р. |
распу́джанага |
распу́джанай распу́джанае |
распу́джанага |
распу́джаных |
| Д. |
распу́джанаму |
распу́джанай |
распу́джанаму |
распу́джаным |
| В. |
распу́джаны (неадуш.) распу́джанага (адуш.) |
распу́джаную |
распу́джанае |
распу́джаныя (неадуш.) распу́джаных (адуш.) |
| Т. |
распу́джаным |
распу́джанай распу́джанаю |
распу́джаным |
распу́джанымі |
| М. |
распу́джаным |
распу́джанай |
распу́джаным |
распу́джаных |
Кароткая форма: распу́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
распу́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
распу́джванне |
| Р. |
распу́джвання |
| Д. |
распу́джванню |
| В. |
распу́джванне |
| Т. |
распу́джваннем |
| М. |
распу́джванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
распу́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
распу́джваецца |
распу́джваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
распу́джваўся |
распу́джваліся |
| ж. |
распу́джвалася |
| н. |
распу́джвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
распу́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распу́джваю |
распу́джваем |
| 2-я ас. |
распу́джваеш |
распу́джваеце |
| 3-я ас. |
распу́джвае |
распу́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
распу́джваў |
распу́джвалі |
| ж. |
распу́джвала |
| н. |
распу́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
распу́джвай |
распу́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
распу́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
распу́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
распу́дзіцца |
распу́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
распу́дзіўся |
распу́дзіліся |
| ж. |
распу́дзілася |
| н. |
распу́дзілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
распу́дзіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
распу́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распу́джу |
распу́дзім |
| 2-я ас. |
распу́дзіш |
распу́дзіце |
| 3-я ас. |
распу́дзіць |
распу́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
распу́дзіў |
распу́дзілі |
| ж. |
распу́дзіла |
| н. |
распу́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
распу́дзь |
распу́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
распу́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
распу́драны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
распу́драны |
распу́драная |
распу́дранае |
распу́драныя |
| Р. |
распу́дранага |
распу́дранай распу́дранае |
распу́дранага |
распу́драных |
| Д. |
распу́дранаму |
распу́дранай |
распу́дранаму |
распу́драным |
| В. |
распу́драны (неадуш.) распу́дранага (адуш.) |
распу́драную |
распу́дранае |
распу́драныя (неадуш.) распу́драных (адуш.) |
| Т. |
распу́драным |
распу́дранай распу́дранаю |
распу́драным |
распу́дранымі |
| М. |
распу́драным |
распу́дранай |
распу́драным |
распу́драных |
Крыніцы:
piskunou2012.
распу́дрыванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
распу́дрыванне |
распу́дрыванні |
| Р. |
распу́дрывання |
распу́дрыванняў |
| Д. |
распу́дрыванню |
распу́дрыванням |
| В. |
распу́дрыванне |
распу́дрыванні |
| Т. |
распу́дрываннем |
распу́дрываннямі |
| М. |
распу́дрыванні |
распу́дрываннях |
Крыніцы:
piskunou2012.