Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

раню́тка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
раню́тка - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

раню́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раню́ткі раню́ткая раню́ткае раню́ткія
Р. раню́ткага раню́ткай
раню́ткае
раню́ткага раню́ткіх
Д. раню́ткаму раню́ткай раню́ткаму раню́ткім
В. раню́ткі (неадуш.)
раню́ткага (адуш.)
раню́ткую раню́ткае раню́ткія (неадуш.)
раню́ткіх (адуш.)
Т. раню́ткім раню́ткай
раню́ткаю
раню́ткім раню́ткімі
М. раню́ткім раню́ткай раню́ткім раню́ткіх

Крыніцы: piskunou2012.

Раняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Раняві́чы
Р. Раняві́ч
Раняві́чаў
Д. Раняві́чам
В. Раняві́чы
Т. Раняві́чамі
М. Раняві́чах

раня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раня́ю раня́ем
2-я ас. раня́еш раня́еце
3-я ас. раня́е раня́юць
Прошлы час
м. раня́ў раня́лі
ж. раня́ла
н. раня́ла
Загадны лад
2-я ас. раня́й раня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.