Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшя

няста́навіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няста́навіцкі няста́навіцкая няста́навіцкае няста́навіцкія
Р. няста́навіцкага няста́навіцкай
няста́навіцкае		 няста́навіцкага няста́навіцкіх
Д. няста́навіцкаму няста́навіцкай няста́навіцкаму няста́навіцкім
В. няста́навіцкі (неадуш.)
няста́навіцкага (адуш.)		 няста́навіцкую няста́навіцкае няста́навіцкія (неадуш.)
няста́навіцкіх (адуш.)
Т. няста́навіцкім няста́навіцкай
няста́навіцкаю		 няста́навіцкім няста́навіцкімі
М. няста́навіцкім няста́навіцкай няста́навіцкім няста́навіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Няста́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Няста́навічы
Р. Няста́навіч
Няста́навічаў
Д. Няста́навічам
В. Няста́навічы
Т. Няста́навічамі
М. Няста́навічах

Няста́нішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Няста́нішкі
Р. Няста́нішак
Няста́нішкаў
Д. Няста́нішкам
В. Няста́нішкі
Т. Няста́нішкамі
М. Няста́нішках

няста́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няста́ннасць
Р. няста́ннасці
Д. няста́ннасці
В. няста́ннасць
Т. няста́ннасцю
М. няста́ннасці

Крыніцы: piskunou2012.

няста́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. няста́нне няста́нні
Р. няста́ння няста́нняў
Д. няста́нню няста́нням
В. няста́нне няста́нні
Т. няста́ннем няста́ннямі
М. няста́нні няста́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

няста́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няста́нны няста́нная няста́ннае няста́нныя
Р. няста́ннага няста́ннай
няста́ннае		 няста́ннага няста́нных
Д. няста́ннаму няста́ннай няста́ннаму няста́нным
В. няста́нны (неадуш.)
няста́ннага (адуш.)		 няста́нную няста́ннае няста́нныя (неадуш.)
няста́нных (адуш.)
Т. няста́нным няста́ннай
няста́ннаю		 няста́нным няста́ннымі
М. няста́нным няста́ннай няста́нным няста́нных

Крыніцы: piskunou2012.

няста́тачнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няста́тачнасць
Р. няста́тачнасці
Д. няста́тачнасці
В. няста́тачнасць
Т. няста́тачнасцю
М. няста́тачнасці

Крыніцы: piskunou2012.

няста́тачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няста́тачны няста́тачная няста́тачнае няста́тачныя
Р. няста́тачнага няста́тачнай
няста́тачнае		 няста́тачнага няста́тачных
Д. няста́тачнаму няста́тачнай няста́тачнаму няста́тачным
В. няста́тачны (неадуш.)
няста́тачнага (адуш.)		 няста́тачную няста́тачнае няста́тачныя (неадуш.)
няста́тачных (адуш.)
Т. няста́тачным няста́тачнай
няста́тачнаю		 няста́тачным няста́тачнымі
М. няста́тачным няста́тачнай няста́тачным няста́тачных

Крыніцы: piskunou2012.

няста́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. няста́не -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. няста́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

няста́ча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. няста́ча
Р. няста́чы
Д. няста́чы
В. няста́чу
Т. няста́чай
няста́чаю
М. няста́чы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.